Szustak OP: bez tego nie zbudujesz relacji

MW

Martin Woland

2 marca 2018, 22:44

Ojcze. To na prawdę piękna interpretacja. Upsss... sory - rekolekcja. Daje zrozumienie i nadzieję na pogodzenie się ze swoimi porażkami osobom, które są, lub były, w takich związkach. Ale jedno, jeśli można, zastrzeżenie chciałbym tu dopisać. Rozumiejąc rekolekcyjną funkcję tego co Ojciec mówi i akceptując w pełni jej chrześcijańskie przesłanie. To tak niestety nie działa. Osoby "nie przytulane w dzieciństwie przez mamusię" mają jedną, istotną skazę: nie kolegują się z własnym sumieniem. Nie to, że są złe. Nie, to nie tak, że nie umieją odróżnić dobra od zła. Ale grzesząc, czyniąc zło, nie są w stanie, z powodów, o których Ojciec tak pięknie mówił, dopuścić do siebie tej świadomości….

MW

Martin Woland

2 marca 2018, 22:43

Tracą tym samy możliwość wydobycia z grzechu to co w nim konstruktywne: zmiany. Nie dostrzegają w ogóle twórczej roli sumienia. Zamykają się na nią koncentrując się na jego funkcji opresyjnej. Robiąc za każdym razem coś złego krzyczą z rozpaczą: „to nie moje ręka”. I teraz sobie proszę wyobrazić parę, które to zło uczyniła wspólnie. Ich winy są nieporównywalne, bo przecież facet zdradzający swoją żonę, zdradza tych, za których jest odpowiedzialny, a dziewczyna? No właśnie: niczemu nie winna: „nie skrzywdziłam twojego syna, ani twojej żonie nic nie jestem winna”. „To nie ja zniszczyłam twoje życie, sam to uczyniłeś”. Fakt – sam to zrobił. Ale jak ma się zajmować uzupełnianiem emocjonalnych braków swojej wybranki, która fika niczym radosny koziołek? …

MW

Martin Woland

2 marca 2018, 22:43

Jak ma nieść ją na rękach przez zgryzoty jej dzieciństwa (bo w taki sposób rozumie swoją miłość do niej) skoro borykać się musi nie tylko z własnym poczuciem winy, ale także z jej bezmyślnością i ciągłymi, finezyjnie konstruowanymi wyrzutami, że nie dostaje tego, czego w oczekuje, z awanturami i rozpaczą, które nie są pretensją tylko „uzasadnionym oczekiwaniem, jakie można mieć wobec partnera”? Teraz wiem, że dla takich związków nie ma szansy. I niechrześcijańskie by to było, gdyby była. Ale myślałem, egoistycznie rzecz ujmując, że można jednak zbudować wspólne życie na wspólnym błędzie. Pod warunkiem, że zbuduje się je na wspólnym cierpieniu z powodu wspólnie wyrządzonej krzywdy. Straciłem 10 lat by dowiedzieć się, że to niemożliwe….

MW

Martin Woland

2 marca 2018, 22:43

A dlatego się odzywam z tym komentarzem, aby dopisać coś, co dla Ojca jest pewnie oczywiste, ale dla ludzi uwikłanych w takie sytuacje niekoniecznie: aby podołać musisz być czysty. Nie to, że trzeba być Jezusem. Ale to, o czym Ojciec mówił, że się „to” traci, musi być czymś absolutnie dobrym. I tu prośba o dopowiedzenie. Jeśli bowiem Ojciec chce pomóc tym ludziom i tym związkom, to proszę skonkretyzować nieco to, co Ojciec miał na myśli mówić, że w takim związku trzeba oddać (stracić) część samego siebie. Myślę, że to ważne dla ludzi, którzy o taki związek chcą walczyć. To bowiem pozwoli im wyznaczyć granicę, po przekroczeniu której powinni sobie odpuścić.

MW

Martin Woland

2 marca 2018, 22:41

Tracą tym samy możliwość wydobycia z grzechu to co w nim konstruktywne: zmiany. Nie dostrzegają w ogóle twórczej roli sumienia. Zamykają się na nią koncentrując się na jego funkcji opresyjnej. Robiąc za każdym razem coś złego krzyczą z rozpaczą: „to nie moje ręka”. I teraz sobie proszę wyobrazić parę, które to zło uczyniła wspólnie. Ich winy są nieporównywalne, bo przecież facet zdradzający swoją żonę, zdradza tych, za których jest odpowiedzialny, a dziewczyna? No właśnie: niczemu nie winna: „nie skrzywdziłam twojego syna, ani twojej żonie nic nie jestem winna”. „To nie ja zniszczyłam twoje życie, sam to uczyniłeś”. Fakt – sam to zrobił. Ale jak ma się zajmować uzupełnianiem emocjonalnych braków swojej wybranki, która fika niczym radosny koziołek? …

MW

Martin Woland

2 marca 2018, 22:41

Ojcze. To na prawdę piękna interpretacja. Upsss... sory - rekolekcja. Daje zrozumienie i nadzieję na pogodzenie się ze swoimi porażkami osobom, które są, lub były, w takich związkach. Ale jedno, jeśli można, zastrzeżenie chciałbym tu dopisać. Rozumiejąc rekolekcyjną funkcję tego co Ojciec mówi i akceptując w pełni jej chrześcijańskie przesłanie. To tak niestety nie działa. Osoby "nie przytulane w dzieciństwie przez mamusię" mają jedną, istotną skazę: nie kolegują się z własnym sumieniem. Nie to, że są złe. Nie, to nie tak, że nie umieją odróżnić dobra od zła. Ale grzesząc, czyniąc zło, nie są w stanie, z powodów, o których Ojciec tak pięknie mówił, dopuścić do siebie tej świadomości….

MA

Marian a

16 lutego 2018, 11:23

Jak to jest, że człowiek, który nie potrafił zbudować normalnych relacji i później został księdzem, naucza innych jak relacje budować. Tu nie ma hejtu, po prostu szukam w tym jakiegoś sensu. W Kościele o związkach powinny przede wszystkim mówić świeckie pary w formie świadectw albo doświadczeni terapeuci. To byłoby autentyczne. A tak to wygląda marnie, dokładnie jak ci kołczowie, którzy opowiadają o tym jak zarabiać miliony a sami żyją tylko ze sprzedawania audiobooków o tym. Życzę powodzenia w dalszym gwiazdorzeniu i sprzedawaniu audiobooków... ;)

Szustak OP: bez tego nie zbudujesz relacji

Tematy w artykule

Więcej w: Rekolekcje Wielkopostne

Jak przeżyć liturgię w Wielki Piątek? Podpowiada Adam Szustak OP

Małgorzata Lekan OP o roli kobiet w Kościele: "Nic się nie zmieniło od samego początku"

Bolesne dotknięcie nicości – droga do Boga

Więcej w: DEON.pl

Macron: wysłanie wojsk na Ukrainę niewykluczone, jeśli Rosja przełamie linię frontu

Jutro uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski

USA zapowiadają sankcje na chińskie firmy za pomoc w dozbrajaniu Rosji

Papież zachęca proboszczów do wniesienia wkładu w prace Synodu

Majówka przy kapliczce w leźnickiej parafii

Majowy czas odnowienia relacji z Matką

Skomentuj artykuł