To wszystko może się stać pod warunkiem, że przyjmiemy Ducha Świętego

Zapamiętajmy sobie jednak, że owoce Ducha Świętego są wspaniałe: radość, pokój, miłość itd. Owoce ducha tego świata są zupełnie inne. Jeśli nawet daje nam radość, to jest ona ulotna i krucha.

[Komentarz Mieczysława Łusiaka SJ]

Bóg nie tylko nas stworzył, nie tylko przyszedł do nas, stając się Emmanuelem czyli „Bogiem z nami”, ale nadto chce być w nas. Dlatego „tchnął” na nas Ducha Świętego. Bóg chce uczestniczyć w całej pełni w naszym życiu, dlatego daje nam swego Ducha. To prowadzi z kolei do naszego pełnego uczestnictwa w życiu Boga. To wszystko może się stać pod warunkiem, że weźmiemy Ducha Świętego. A z tym mamy często problem. Zamiast Ducha Świętego bierzemy innego ducha – ducha tego świata.

Zapamiętajmy sobie jednak, że owoce Ducha Świętego są wspaniałe: radość, pokój, miłość itd. Owoce ducha tego świata są zupełnie inne. Jeśli nawet daje nam radość, to jest ona ulotna i krucha. Jeśli chcemy być naprawdę szczęśliwi, weźmy Ducha Świętego! Kto bierze Ducha Świętego, bierze specyficzny rodzaj życia, bo Duch Święty to Życie – Życie pełne w obfitości.

[Komentarz Wojciecha Jędrzejewskiego OP]

[Komentarz Szymona Hiżyckiego OSB]

Udzielenie Ducha Świętego kojarzy się nam przede wszystkim ze sceną w Wieczerniku. Bez wątpienia było to wylanie szczególne i bez precedensu, ale błędem byłoby sądzić, że to jeden jedyny raz, kiedy Duch Święty został dany. Tytułem przykładu czytamy dzisiaj fragment z Ewangelii według św. Jana o
tym, że Duch jest pierwszym darem Zmartwychwstałego. Tym zalęknionym, zdesperowanym ludziom, jakimi byli Apostołowie po dniach Męki Pana, potrzebne było umocnienie samym Duchem Świętym, bez Niego ich wiara rozpadała się w gruzy. Jezus o tym wiedział, więc podzielił z nimi tym,
co dla Niego jest najcenniejsze: więzią z Ojcem i Duchem, wprowadził ich w samo serce Trójcy Świętej. A skoro zaczął w nich działać Duch, to mają odpuszczać grzechy, mają przebaczać, jak z miłości skruszonym grzesznikom przebacza Bóg. Chodzi tu w pierwszym rzędzie o sakrament pokuty,
ale niemniej ważne jest przebaczenie, którego udzielmy hojnie tym, którzy przeciw nam zawinili. Jeśli mamy udział w Duchu, musimy Go naśladować w Jego pokorze i przebaczeniu. I na nas, przyjmujących Komunię, tchnie dzisiaj Jezus i mówi: Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam. Weźmijcie Ducha Świętego. Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane.