1531 r. , Guadalupe, wzgórze Tepeyac

Ze źródłowego pamiętnika Don Valeriano oraz z opisów historii badania tilmy.

Guadalupe - na wzgórzu Tepeyac 1531 r.

Z notatnika Don Valeriano

09.12.1531 r.

Biskup nie wierzy Juanowi Diego. Jednak gdy Indianin ponownie go odwiedza i upiera się przy swoim, biskup domaga się, by otrzymał "jakikolwiek znak". Wejdź na górę, mój syneczku, na szczyt tego pagórka, gdzie mnie widziałeś i gdzie powierzyłam ci zadania. Ujrzysz, że rosną tam rozmaite kwiaty. Zerwij je, zbierz, ułóż je razem; potem zejdź tutaj na dół, przynieś je tutaj do mnie.

12.12.1531 r.

(...) a kiedy je ( kwiaty) ujrzała, ujęła je w swe czcigodne dłonie; potem włożyła je z powrotem do jego tilmy i rzekła do niego: "Synku mój, te rozmaite kwiaty są dowodem, znakiem, który masz zanieść biskupowi. Po wielu godzinach oczekiwania, w obecności biskupa Zumarragi oraz innych dostojników Juan Diego opowiedział, co się wydarzyło i uczynił znak: "Proszę, oto one, przyjmij je!"A potem rozpostarł swoją białą tilmę, do której Ona włożyła kwiaty".

I gdy tylko rozmaite drogocenne kwiaty upadły na podłogę, przemieniła się tilma w znak, ukazał się nagle umiłowany obraz Niepokalanej, Najświętszej Marii Panny, Matki Boskiej, w kształcie i postaci, w jakiej teraz widnieje. A kiedy biskup ujrzał go, i wszyscy, którzy byli tam zebrani, upadli na kolana i podziwiali go wielce.

Tilma

Z reguły włókna te wytrzymują nie dłużej niż 20 lat, ale ta do dziś nie ma oznak zniszczenia lub rozpadu.

Do dziś są zaskakująco świeże i żywe, z badań wynika, że zbyt silne światło ultrafioletowe przez tyle lat powinno sprawić wyblaknięcie kolorów. Jednak kolory przetrwały do dziś.

W 1936 r. prof. Richard Kuhn, noblista stwierdził: na tym włóknie nie ma farby. 1946 r., 1954 r., 1963 r . - badania z tych lat potwierdzają brak śladów pędzla i podkładu.

"Skoro to nie jest obraz - to co to jest?"

W 1929 r. fotograf Alfonso Gonzales odkrył jako pierwszy, że w oczach Madonny na tilmie widać odbicie jakiejś ludzkiej twarzy...

29.05.1951 r. grafik S. Carlos Salinas Chavas, przy pomocy lupy odkrył w źrenicy prawego oka Madonny rysy jakiegoś brodatego mężczyzny. W 1962 r. okulista dr C.Wahling z zespołem przeprowadził kolejną gruntowną analizę tilmy. Wykonano 25-krotne powiększenie oczu. Odkryto odbicia dwóch kolejnych twarzy oraz geometryczne rozmieszczenie postaci.

W 1986 r. zespół Enrique Salazara dokonał kolejnej analizy. Rozpoznano trzy postaci i rodzinę. Biskup rozmawia z mężczyzną, który kieruje uwagę na kucającego Indianina, a ten rozpościera tilmę. Utrwalił się także obraz Indianki z dzieckiem na plecach, ojca i małego chłopca indiańskiego naprzeciw niej.

"Uchwycenie tych refleksów przed wynalezieniem aparatu fotograficznego nie było możliwe" P. Johnston "Das Wunder von Guadalupe" 1986 r.