O Trójcy dość subiektywnie

Kogo z Trójcy Świętej lubicie najbardziej? 99,9% z ankietowanych odpowie: Jezusa. Bo On taki ludzki, umarł za nas na Krzyżu, przyjmujemy Go w Komunii, kocha, wybacza, naucza i w ogóle jest super. Racja, nawet święta. Również moja sympatia do Jezusa jest ogromna. Ale co z pozostałą Dwójką?

Kim jest Duch Święty? Czy to tylko niepozorna gołębica, która niekiedy pojawia się nad Jezusem, robi zamieszanie i znika? Dla mnie Duch Święty jest niezwykle ważny. W sumie nie pamiętam, kiedy przyzwałam Go po raz pierwszy. Ale wiem, że zawsze przychodzi i nie zawodzi. Jest napisane: "Duch przychodzi z pomocą naszej słabości. Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak, jak trzeba, sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami. Ten zaś, który przenika serca, zna zamiar Ducha, wie, że przyczynia się za świętymi zgodnie z wolą Bożą" (Rz 8,26-27). To dzięki Jego mocy wierzymy. To On sprawia, że Jezus jest z nami w Eucharystii. Bez Jego pomocy nie przyznasz się do Kościoła i nie powiesz, że Panem jest Jezus. Taki niepozorny, a może tak wiele.

A Bóg Ojciec? Stary mędrzec o surowym spojrzeniu. Wiecznie niezadowolony i stanowczy. Jego trzeba się bać, bo to On będzie sądził. Takie wyobrażenie Boga Ojca towarzyszyło mi do niedawna. Aż przeczytałam Jego orędzie, przekazane przez siostrę Eugenię Elisabettę Ravasio, w którym mówił o Sobie jako o Bogu Miłości. On przede wszystkim jest Ojcem, bez reszty zakochanym w człowieku. Dlaczego Jezus pojawił się na ziemi? Bo Bóg jest Miłością. On zgodził się na śmierć Syna, bo tak bardzo nas umiłował. To On jest Bogiem miłosierdzia. We wspomnianym orędziu powiedział: "Wzywajcie mnie imieniem Ojca z ufnością i miłością, a wszystko otrzymacie od tego Ojca, doznając równocześnie miłości i miłosierdzia". Ojciec nie jest stary ani młody, to Ktoś kto jest, kto czuwa i szaleje z miłości do ludzi. Bóg w Najświętszej Trójcy nie jest ani mężczyzną, ani kobietą. Ma cechy troskliwej matki i stawiającego wymagania ojca. Ale ten sam Bóg w trzech Osobach jest Miłością, bez której niemożliwe jest istnienie któregokolwiek z nich.