W magazynie "Don Bosco" o bajkach

W zasadzie wszystkie bajki mają podobny schemat. Ktoś wysyła głównego bohatera z misją, na jego drodze ktoś mu pomaga i ktoś przeszkadza, a wszystko ma się skończyć happy endem. Ale to jeszcze nie wszystko. Ważny jest morał: dobro zwycięża a zło zostaje ukarane. Tak opowiedziana historia ma bardzo ważny cel wychowawczy - nauczyć dzieci odróżniać dobro od zła.

Chyba wszyscy w ten sposób uczyliśmy się życia, a i jako dorośli wciąż słuchamy historii o podobnej strukturze. Niestety, w historiach dorosłych różnica polega często na braku budującego morału.

Bajki i inne historie mogły być przekazywane z pokolenia na pokolenie, bo zawierały jakąś głęboką prawdę o życiu. Gdyby było inaczej, szybko zostałyby zapomniane czy zastąpione innymi. "Wymyślaczom" współczesnych bajek, głównie tych wielkoekranowych morały coraz mniej się podobają. Mówią że życie wygląda inaczej, więc bajki muszą je odzwierciedlać, a dobro i zło są relatywne. Czasem na tyle zmieniają znaczenia ról i postaci, że dzieci same pytają rodziców: ale który z nich jest dobry?

Dzisiejsi bajkopisarze jakby nie rozumieli, że w dawnych bajkach morał był właśnie dlatego, że życie wygląda inaczej. A społeczności, które przestają przestrzegać kolejne pokolenia, że warto być dobrym, są skazane na to, by z autopsji przekonać się, że bajkowe przestrogi przed niszczącą siłą zła mają więcej wspólnego z życiem niż mogliby przypuszczać.