Boguchwał

To bardzo popularne w średniowieczu imię, z grupy imion dwuczłonowych. W części pierwszej występuje wyraz Bóg, a w drugiej rdzeń wyrazu chwała. Różnice dialektyczne sprawiły, że w średniowieczu imię to zapisywano także jako Boguchał, Bogufał, Bogchwał, Bogofał itp. Zapewne pod wpływem imion chrześcijańskich zakończonych na -ael, np. Michael, Raphael, pojawiła się przejściowo w XV w. postać Boguchwael, Bogufael (może nawet czytana Boguchwajel). Żeńska forma tego imienia to Boguchwała i Bogufała (tak już w XIII w.).

Jest prawdopodobne, że średniowieczne zapisy, w których spotykamy imię skrócone Chwał i Chwałek, odnoszą się do pełnego imienia Boguchwał, ale ze względu na to, że były to także zdrobnienia od imion pełnych typu Chwalisław, nie jesteśmy w stanie stwierdzić, który zapis dotyczy którego imienia pełnego. W kalendarzu słowiańskim Boguchwał widnieje pod dniem 18 marca.

Święci, którzy by nosili to imię, nie widnieją w katalogach hagiograficznych. Nosiło je wprawdzie wielu znakomitych biskupów naszego średniowiecza oraz świątobliwy franciszkanin, który był spowiednikiem bł. Kingi i którego A. Brückner usiłował promować na autora Bogurodzicy - żaden z nich jednak nie dostał się na listę osób, którym by oddawano cześć, tym bardziej zaś do katalogu świętych czy błogosławionych.