Eutropiusz

Imię pochodzenia greckiego złożone z elementów: eu- 'dobry' i -trópos 'obyczaj'. Eutrópios (łac. Eutropius) to 'człowiek dobrych obyczajów'.

W Polsce nie używane.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Eutropius, gr. Eutrópios, ang., niem. Eutropius, fr. Eutrope, Estropi, Estroupiet, Stirpi, Ytrope, ros. Ewtropij, Jewtropij, wł. Eutropio.

Około dziewięciu świętych rozsławiało to imię. Tu ukażemy wyłącznie jednego z dwóch biskupów, którzy w Galii doczekali się czci rozleglejszej, bardziej trwałej.

Eutropiusz, biskup Orange. Zostawszy wdowcem, porzucił zajęcia światowe i przez Eustazjusza, biskupa Marsylii, wyświęcony został na diakona. Potem powołano go na stolicę biskupią w Orange. Był wzorem męża modlitwy i umartwienia, ale lubił także zajęcia manualne. Uczestniczył w kilku synodach swej prowincji. Posiadamy list Apolinarego Sydoniusza, skierowany do niego z Clermont. Żył w drugiej połowie V w., a wiadomości o nim pochodzą prawdopodobnie z życiorysu pisanego w pierwszych latach wieku następnego. W r. 1801 odkryto część wierszowanego epitafium, wykutego na jego sarkofagu. Wspomnienie obchodzi się w dniu 27 maja.