Flawiusz

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie nomen gentilicium Flavius (dla kobiety Flavia) utworzone na podstawie przymiotnika flavus, -a, -um 'płowy, żółty'. Ród Flawiuszów (gens Flavia) był bardzo sławnym rodem rzymskim.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Flavius, ang., fr., niem. Flavius, ros. Fławij, węg. Flaviusz, wł. Flavio.

Sześciu świętych uświetniało to imię. Niewiele da się powiedzieć o tych, którzy byli męczennikami pierwszych stuleci. Kilka słów poświęcimy jednemu z biskupów epoki późniejszej.

Flawiusz, biskup Chalon. Najpierw był kanclerzem Gontrana, króla Burgundów. Po śmierci św. Agrykoli został w r. 580 biskupem Chalon. Zasłynął na tej stolicy jako mąż sprawiedliwy i miłosierny. Był dobrym mówcą, a sprawom diecezji oddany był bez granic. Odnowił opactwo Św. Piotra w Chalon, a na przestrzeni lat 581-585 uczestniczył w synodach w Mâcon, w Lyonie i w Walencji. Zmarł około r. 595. Wspominano go w dniu 13 maja.