Hiacynta

Jest to żeńska forma imienia HIACYNT, która nie uległa spolszczeniu.

W Polsce imię spotykane w zgromadzeniach zakonnych.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Hyacintha, fr. Hyacinthe, hiszp. Jacinta, ros. Giacinta, wł. Giacinta.

Hiacynta Merescotti jest jedyną świętą noszącą to imię. Urodziła się w 1585 w Vignanello, niedaleko Viterbo (Włochy), jako córka Marka Antoniego oraz Oktawii z Orsinich, książąt rzymskich. Na chrzcie otrzymała imię Klarysa. Hiacyntą nazwano ją dopiero u klarysek. Początkowo interesowała się wyłącznie sprawami światowymi, mimo że wychowała się u klarysek w Viterbo, u których przebywała jej starsza siostra. Usposobienia nie zmieniła także wtedy, gdy spełniając wolę ojca, sama przywdziała welon zakonny. Dopiero po dziesięciu latach pod wpływem choroby oraz duchownego kierownika klasztoru, Antoniego Bianchetti, zmieniła tryb życia i zapaliła się gorliwością. Powierzono jej wówczas opiekę nad nowicjuszkami i młodymi pensjonariuszkami. Założyła dwa stowarzyszenia dla opieki nad starcami i chorymi, a sama zajęła się zbieraniem jałmużny dla biednych, zwłaszcza zaś dla więźniów. Miasto zawdzięcza jej ponadto wprowadzenie czterdziestogodzinnego nabożeństwa, odprawianego w czasie karnawału. Zmarła 30 stycznia 1640 r. Beatyfikował Hiacyntę Benedykt XIII, kanonizował zaś Pius VII (1807). Martyrologium Rzymskie wspomina świętą Hiacyntę w dniu jej śmierci.