Karp

Imię pochodzenia greckiego: Kárpos 'urodzaj, owoc'. Nie można też wykluczyć dackiego pochodzenia imienia, od nazwy etnicznej Karpów, którzy zamieszkiwali obszar między Dunajem a Karpatami.

W Polsce spotyka się przeważnie u wiernych Kościoła wschodniego.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Carpus, gr. Kárpos, ros. Karp, ukr. Karpo, wł. Carpo.

W rocznikach kościelnych odnaleźć można trzech świętych oznaczanych tym imieniem. Tu zwięźle przedstawimy dwóch:

Karp, uczeń św. Pawła. Apostoł wymienia go jako znajomego z Troady; pozostawił u niego swą opończę (por. 2 Tm 4, 13). Nic poza tym o nim nie wiemy. W synaksariach widnieje jako biskup Berei w Tracji i uczeń Pański. Jest też tam przedstawiany jako męczennik. Wspominano go w dniach 26 maja lub 13 października. W tym ostatnim terminie umieścił go w swym martyrologium Ado.

Karp, Papyl i Agatonika, męczennicy. Euzebiusz zanotował, że po męczeńskiej śmierci św. Polikarpa w Pergamie na śmierć skazano innych chrześcijan, wśród nich zaś Karpa, Papyla i niewiastę Agatonikę. Bizantyński historyk Nikefor sądził, że męczeństwa dostąpili tego samego roku co Polikarp, ale bardziej prawdopodobnym wydaje się okres prześladowania za rządów Decjusza (249-251). Nikefor dodaje też, że Karp był biskupem, a Papyl diakonem. Późne greckie Pasje nie przedstawiają historycznej wartości. Jednak wiadomo, że kult męczenników był rozpowszechniony. Wspominano ich w dniu 13 kwietnia oraz 13 października. Pierwsza z tych dat jest bardziej wiarygodna.