Leander

Imię pochodzenia greckiego, złożone z elementów: laós- 'lud, naród' i -an-r, andrós 'człowiek mężny'. Z tradycji antycznej znana jest legenda o parze kochanków Hero i Leander. K. Kurpiński napisał operę pod tytułem Hero i Leander (1816). W Polsce występowało sporadycznie w XIX w. W użyciu jest też forma żeńska imienia: Leandra.

Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang., niem. Leander, fr. Léandre, wł. Leandro.

Leander, biskup Sewilli. Urodził się w Sewilli przed r. 549, kiedy to jego ojciec Sewerian, który był pochodzenia rzymsko-hiszpańskiego, opuścić musiał miasto. Leander miał dwóch braci, Izydora i Fulgencjusza, oraz siostrę Florentynę; wszyscy oni doczekali się czci należnej świętym. Jak bracia, Leander obrał stan duchowny, nie wiemy jednak, gdzie i kiedy. Gdy powołano go na stolicę biskupią w rodzinnym mieście, dążył do definitywnego nawrócenia Hermenegilda, następcy tronu, ale popadł w niełaskę u króla, a kiedy Hermenegild podniósł przeciwko ojcu bunt, udać się musiał na wygnanie. Wyruszył wówczas do Konstantynopola, gdzie zetknął się i zaprzyjaźnił ze św. Grzegorzem Wielkim. Jemu to przyszły papież zadedykował swe Moralia in Job. W r. 585 Rekkared, brat Hermenegilda, wstąpił na tron. Leander został jego doradcą, a tym samym jedną z pierwszoplanowych postaci w Hiszpanii. Taką też rolę odegrał w r. 589 na synodzie w Toledo, gdzie na zakończenie wygłosił piękną mowę De triumpho Ecclesiae. Zmarł prawdopodobnie w r. 599. Po nim biskupstwo sewilskie objął wspomniany Izydor, który w swym De viribus illustribus pozostawił bibliografię pism Leandra. Niewiele z nich przetrwało do naszych czasów, ale niedawno odnaleziono pełny tekst De institutione virginum et de contemptu mundi, dedykowany siostrze Florentynie. Leander miał udział w tworzeniu liturgii mozarabskiej. Niewątpliwie napisał także sporo listów, ale te również zaginęły. Przede wszystkim był jednak mężem czynu, nie pióra. Jego wielką zasługą jest udział w nawracaniu ariańskich Wizygotów. W Martyrologium Rzymskim widniał pod 27 lutego, ale w Kościele hiszpańskim wspominano go 13 marca jako doktora.