Taida (Tais, Taisja)

Forma zgrecyzowana teoforycznego imienia egipskiego Thaisis, od imienia bogini Izydy. W postaci greckiej Thais, Thaida nosiła je ateńska kochanka Aleksandra Wielkiego (IV w. przed Ch.) i słynna aleksandryjska kurtyzana, która została świętą.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Thais, Thaida, gr. Thais, ang., niem. Thais, ros. Taisija.

Taida (Tais, Taisja, Tesja). Wedle legendy przekazanej w licznych wersjach, a na Zachodzie spopularyzowanej w Vitae Patrum, była zrazu sławną kurtyzaną. Nawróciła się pod wpływem mnicha Pafnucego, a wtedy oddała się najsurowszej pokucie. Wszystkie rzeczy, jakie zdobyła w grzesznym życiu, wrzuciła w ogień. Potem przez trzy lata żyła w klasztorze, zamknięta w maleńskiej celi. I chciała w niej pozostać nawet wtedy, gdy jej powiedziano o odpuszczeniu dawnych grzechów. Ta budująca legenda, która powstała może dla rozpowszechnienia przekonania o możliwości uzyskania przebaczenia, nie wydaje się być oparta na podłożu jakiegoś historycznego wydarzenia. W VI stuleciu przetłumaczono ją na łacinę, a wtedy zdobyła sobie rozgłos także na Zachodzie. Przerabiali ją mniszka Hroswitha, Marbod, autor Złotej Legendy, inni. Wspomnienie obchodzono w dniu 8 października.