Tego dnia świętują
To imię wywodzące się z łacińskiego cognomen Albinus, bardzo dobrze poświadczone już od V w. przed Chr., zarówno jako imię męskie, jak i żeńskie (Albina). Łac. Albinus utworzony został za pomocą przyrostka -inus, tworzącego cognomina od gentiliciów (nazw rodowych) rodziców, w danym wypadku od nomen gentile...
Zobacz więcejJest to imię żeńskie pochodzenia litewskiego, dobrze znane z lektury Konrada Wallenroda. Nosiła je córka Gedymina, żona Kazimierza Wielkiego (na chrzcie otrzymała imię Anna). Etymologia imienia niejasna. Forma z -l- jest formą zlatynizowaną. W litewskim przed spółgłoską twardą powinno być -ł-. Znany...
Zobacz więcejImię męskie wywodzące się od starożytnego rodu rzymskich plebejuszów Antonii, lub gens Antonia. Najsłynniejszą postacią z tego rodu był Marcus Antonius, czyli Marek Antoniusz, najpierw współpracownik, a potem przeciwnik Augusta Oktawiana. Skąd się wzięła nazwa tego rodu, nie wiemy; pod koniec republiki...
Zobacz więcejRozumiana jest u nas jako żeńska forma imienia ANTONI. W rzeczywistości jest to żeńska postać imienia łacińskiego Antoninus (zob. ANTONIN) i jako takie jest imieniem na -inus, -ina, tzw. cognomen od rodowego nazwiska, czyli gentilicium Antonii. W Polsce dawniej nie było znane, zdarzało się natomiast...
Zobacz więcejImię pochodzenia greckiego, złożone z elementów: eu- 'dobry' i -doxís 'sława, chwała'. W Polsce imię znane od czasów najdawniejszych w formach: Eudokia i Eudoksja. Nosiła je m.in. żona Mieszka Starego, matka Władysława Laskonogiego - Eudoksyja. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Eudoxia, Eudoksia, gr. Eudoksía,...
Zobacz więcejŁacińskie Felix to jedno z najczęstszych rzymskich cognominów. Imię to nosili często wyzwoleńcy. Felix = 1. urodzajny, 2. szczęśliwy. Było to imię męskie; dla kobiet chętniej używano imienia Felicitas (uosobienie szczęścia, sama szczęśliwość) albo też zdrobnienia Felicula. W Polsce imię to spotykamy...
Zobacz więcejŻeńska forma imienia JAN. U nas znana od XIV wieku. Obecnie używane spieszczenia: Joaśka, Joasia (czasem Asia). W Polsce powstała w czasach nowszych druga forma tego imienia utworzona od imienia Jan: Janina (por. Karolina). Imię, traktowane w formie podstawowej jako odrębne od Joanny, miesza się z nią...
Zobacz więcejJest to imię hebrajskie, złożone z Jo (skrót z Jeho, Jahwe 'Bóg') i z czasownika jasaf 'przydać'. Joseph lub Jehoseph znaczy 'niech pomnoży Bóg (domyślnie) dobra' albo 'niech przyda Pan (drugiego syna)'. Należy więc ono do grupy imion teoforycznych (zawiera element Jeho 'Bóg'). W Polsce jest to bardzo...
Zobacz więcejJest to złożone imię słowiańskie, z członami rado- (zob. Radogost, Radomił) i -sław. Człon pierwszy mógł ulec skróceniu, w którego wyniku powstała forma Rasław i Racław (Radosław - Radsław - Rasław / Racław). W dokumentach imię pojawia się w formach Radosław, Rasław, Radsław, Redsław od XII w. (od r....
Zobacz więcejForma zgrecyzowana teoforycznego imienia egipskiego Thaisis, od imienia bogini Izydy. W postaci greckiej Thais, Thaida nosiła je ateńska kochanka Aleksandra Wielkiego (IV w. przed Ch.) i słynna aleksandryjska kurtyzana, która została świętą. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Thais, Thaida, gr. Thais, ang.,...
Zobacz więcej