Wanda

Jest to bardzo popularne w Polsce imię żeńskie.

Znane nam jest z podania o królu Kraku, przekazanego lub wymyślonego przez Wincentego Kadłubka. Z jego kroniki podanie to przeszło do innych kronik, a nawet podręczników historii. Wanda stała się bohaterką wielu utworów literackich polskich (od Renesansu do Młodej Polski), a także obcych (francuskich i niemieckich), szczególnie w wieku Oświecenia. Etymologia imienia nie została jednoznacznie wyjaśniona. Łączono je z dialektalnym (mazowieckim) słowem pospolitym wąda (z a nosowym) 'wędka' i litewskim vanduo 'woda, fala'. Najbardziej prawdopodobna jest jednak hipoteza, że imię Wanda pochodzi z germańskich imion dwuczłonowych typu: Wendelburg, Wendelgard jako ich skrócenie. W wieku XIX, w dobie przywracania imion słowiańskich, Wanda stała się popularnym imieniem chrzestnym.

Formy spieszczone to: Wandzia, Wandeczka.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Vanda, ang. Wanda, Wenda, Wendy, niem. Wanda.

Święta o tym imieniu nie pojawia się w wykazach hagiograficznych. Mamy wprawdzie kandydatkę na ołtarze, a mianowicie Wandę Malczewską, która zmarła 25 września 1896 r. i która mogłaby w tych wykazach znaleźć swe miejsce; mimo gorliwego popularyzowania jej postaci, zwłaszcza w okresie międzywojennym, nie jest ona jeszcze zbyt znana, a w każdym razie nie tę świątobliwą osobę na myśli miały polskie pokolenia, nadając swym córkom imię Wanda. Temu popularnemu imieniu -patronowała- raczej postać z literackiego podania, która poczesne miejsce zajęła także w pieśniach, zwyczajach ludowych, literaturze i sztuce polskiej. Wyeksponowana przez Mistrza Wincentego, z czasem weszła ona na stałe do skarbca narodowych podań i za wzorem świętych otrzymała w kalendarzu swój własny dzień - 23 czerwca, jakby dies natalis. Z hagiografią nie ma to, oczywiście, nic wspólnego. Syngalizują niektórzy, że tu i ówdzie Wandę z podania lud uważa za chrześcijańską świętą. Nie jest rzeczą wykluczoną, że źródłem takiej ludowej -kanonizacji- jest pomieszanie legendarnej Wandy z wiadomościami o świątobliwej Wandzie Malczewskiej. Jest to w każdym razie zjawisko niezmiernie rzadkie. W świadomości szerokich warstw tkwiło i tkwi przekonanie, że kobiety noszące imię Wanda swej niebieskiej patronki nie posiadają.