Ojcostwo źródłem męskiej tożsamości?

Nowa sytuacja odebrała wprawdzie mężczyźnie przywileje wobec kobiety i odsłoniła wiele jego słabości, ale z drugiej strony zmobilizowała go do poszukiwania głębszych źródeł jego męskiej i ojcowskiej tożsamości. A ponieważ ojcostwo nie jest już dzisiaj wspomagane tak mocno jak w przeszłości przez struktury społeczne i religijne, dlatego też wymaga większego osobistego zaangażowania mężczyzny i jego wewnętrznej pracy.

Współczesne ojcostwo wymaga także ściślejszej współpracy mężczyzny i kobiety zarówno w okresie przygotowania do małżeństwa, jak też w całym późniejszym życiu małżeńskim i rodzinnym. Jeżeli mężczyzna ma być wiernym ojcem, musi wykazać się wewnętrzną wytrwałością i samodzielnością. Brak trwałych zabezpieczeń społecznych, prawnych i religijnych dla instytucji małżeństwa i rodziny zobowiązuje małżonków do wypracowania takiej wzajemnej relacji, dzięki której mogliby przetrwać chwile kryzysów, a przechodzi przez nie niewątpliwie każde, nawet najlepsze, małżeństwo. Nie mogąc liczyć na wsparcie struktur zewnętrznych, małżonkowie muszą bardziej liczyć na siebie nawzajem.

Świadome i wolne zaangażowanie mężczyzn we własny rozwój emocjonalny i duchowy, jak też wspólne angażowanie się narzeczonych i małżonków w budowanie dojrzałego rodzicielstwa przynosi już dzisiaj pierwsze owoce bardziej świadomego i odpowiedzialnego ojcostwa.

Wielu mężczyzn odkrywa dzisiaj, iż sensem i radością ich życia może być nie tylko kariera, realizowanie się na polu zawodowym, ciekawe męskie hobby czy też doświadczenie miłości erotycznej i seksualnej z kobietą, ale także relacja ojcowska z dziećmi.

Przyjście na świat dziecka wielu mężczyzn odbiera dzisiaj jako wielkie osobiste wyzwanie. Współczesny mężczyzna, nie mając perspektywy przekazania swoim dzieciom wielkich dóbr materialnych, lepiej rozumie, że może im ofiarować większy dar - samego siebie: swój czas, czułość, życzliwość, troskę, wsparcie, ofiarność - słowem ojcowską miłość. W ostatnich latach widzimy kierunek propagujący prawdziwego mężczyzną jako kogoś nastawionego opiekuńczo. Niektórzy ojcowie i mężowie - w większości młodzi - postanawiają rozwijać te cechy w swoim życiu. Ta przemiana jest znakiem nadziei dla wielkiej ilości wzrastających dzisiaj dzieci.

Współczesne ojcostwo może być w pewnym sensie bardziej autentyczne od ojcostwa w przeszłości. Oparte jest bowiem przede wszystkim na osobistych wartościach, świadomie zdobytych w pracy nad sobą oraz w relacji do kobiety i dzieci. Większa wewnętrzna pewność siebie, spontaniczność i wolność w wyrażaniu własnych uczuć - wszystko to czyni mężczyzn bardziej wrażliwymi i stałymi w relacjach do żony i dzieci. Przerost autorytetu, wychowywanie metodą karania, emocjonalne oddalenie od rodziny, dystans wobec dzieci - te i inne postawy dawnych ojców są dziś oceniane negatywnie.