Odnaleźć siebie w ‘najcudowniejszym okresie roku’

Tak, to jest ten czas – szczególny, cudowny, czasami romantyczny, innym razem patetyczny, pełen nostalgii i wspomnień, ale także rozczarowań i wyobrażeń, które nigdy się nie zrealizowały i coraz mniej szans nam zostało, żeby było inaczej.

Boże Narodzenie już za kilka dni. Poziom ekscytacji rośnie, choć atmosfera świąt i wszystkiego, co się z nimi wiąże towarzyszy nam już od wielu tygodni. Ekonomia i prawa rynku, reklamy sprawiają, że zaczynamy coraz wcześniej do tego stopnia, że wielu dociera do świąt zmęczonymi i zamiast je przeżywać, chce o nich zapomnieć i odpocząć.

To jest wielki problem współczesnego człowieka. Mamy nadmiar wrażeń. Trudno je jakoś uporządkować i zinterioryzować. Dzieje się zbyt wiele, za szybko i nieustannie. Brzmi to fatalnie, wiem, ale niestety jest prawdziwe. Jesteśmy w każdej chwili ‘bombardowani’ różnego rodzaju obrazami, dźwiękami, które działają na naszą świadomość, ale i podświadomość, za którymi nie jesteśmy w stanie nadążać. Ale one na nas wpływają.

Pytanie, jakie się zatem pojawi to czemu dam przystęp do siebie, do mojej wyobraźni i wrażliwości? Nie jestem w stanie odizolować się od świata i wszelkich bodźców. Mogę natomiast z nich skorzystać, żeby lepiej przeżyć ten szczególny czas.

Warto docenić naszą tradycję, zwyczaje, które kształtowały naszą kulturę i wrażliwość. Można też skorzystać z dobrodziejstwa nowości, jakie daje nam otwarty świat, globalna komunikacja. Zamiast bowiem utyskiwać na upadek tradycji i zwyczajów naszych przodków, korzystajmy z tego, co mamy teraz na wyciągnięcie ręki.

Dotyczy to, oczywiście, nie tylko świątecznego czasu Bożego Narodzenia czy początku Nowego Roku w kalendarzu gregoriańskim. Wielu z nas narzeka na to, że dzisiejszy świat stał się zbyt homogeniczny, zacierają się różnice kulturowe. Tworzy się jakaś ujednolicona ‘masa’ ludzka. Media, zwłaszcza te społecznościowe, zrównują nas do tego stopnia, że tracimy wyrazistość. Ale to, z kolei, wywołuje reakcję na bazie różnorakich lęków i przesądów. Pojawiają się jakieś formy skrajnych, ksenofobicznych zachowań i działań. Często jest to uzasadniane ‘obroną własnej tożsamości’, lecz fałszywe są zarówno motywacje, jak i późniejsze skutki tego rodzaju postaw. Nie możemy się łudzić w tym względzie.

Mamy dostęp do tak wielu rzeczy, do tak wielu tradycji. Trzeba zatem zadać sobie trud, aby docenić i ‘odkurzyć’ własną historię. Jeśli tego nie zrobię, nie będę też w stanie docenić jakiejkolwiek innej. Mogę zachłysnąć się inną praktyką czy zwyczajem na chwilę, ale nie skorzystam z nich. Skonsumuję może na moment i stanie się to kolejnym przykładem na brak uważności dzisiejszych ludzi, którzy mają do wszystkiego dostęp, ale nic ich nie ‘dotyka’ i nie czują ‘smaku’ tego, co przeżywają.

Mając więc wszystkiego w nadmiarze, grozi nam, że nie odnajdziemy w tym siebie, swojej historii. Tego, co kształtowałoby moją wrażliwość, mój świat symboli i wartości. Grozi nam bycie konsumentami, ale nie uczestnikami tej ludzkiej i Bożej historii.

Boże Narodzenie to uniwersalna historia ludzka dotykające sedna naszego życia, relacji ze światem, z innymi i z Bogiem. To opowieść o naszych tęsknotach i potrzebach, w które wchodzi sam Bóg. Ale to też historia naszych lęków i zagrożeń, z których nie wydobywamy się o własnych siłach, ale dzięki łasce, która jest nam dana z góry.

To historia zbawienia opowiadana z trochę innej perspektywy. Warto mieć tego świadomość w tym czasie. Bo najważniejsze jest to, by w tym ‘most wonderful time – najcudowniejszym czasie całego roku’ odnajdywać siebie i prawdę o swoim życiu.