Bp Depo arcybiskupem częstochowskim

Bp zamojsko-lubaczowski Wacław Depo został mianowany przez Benedykta XVI arcybiskupem częstochowskim.

- Nie znam nikogo, kto byłby tak otwarty na kontakty z drugim człowiekiem - tak o swoim dawnym rektorze, mianowanym dzisiaj arcybiskupem metropolitą częstochowskim, bp. Wacławie Depo mówi ks. Dariusz Kowalczyk, członek Zarządu Fundacji "Dzieło Nowego Tysiąclecia".

Jako wykładowca, następnie rektor Wyższego Seminarium Duchownego w Radomiu ks. Depo utrzymywał serdeczne kontakty z duchownymi i przedstawicielami instytucji państwowych, samorządowych, artystycznych, społecznych. Wszystkich znał po imieniu. Serdeczne więzy łączyły go też z siostrami zakonnymi, gdyż przez kilkanaście lat pełnił funkcję kapelana różnych zgromadzeń zakonnych. - Wszystkie siostry znał z imienia, pamiętał o rocznicy ich ślubów zakonnych - informuje ks. Kowalczyk.

O otwartości i popularności ks. Rektora Depo świadczy fakt, że kiedy miał imieniny, przez dwa tygodnie przychodzili do niego z życzeniami przedstawiciele różnych środowisk. W Radomiu wiedziano, że zawsze się można było zwracać do niego w trudnych sprawach życiowych i duszpasterskich, a on zawsze chętnie pomagał.

- Wzorem kapłana i biskupa jest dla niego Jan Paweł II. Słuchałem wielu wystąpień bp. Depo i niemal we wszystkich cytował z głowy fragmenty przemówień i dokumentów papieskich. Jego ukochanym tekstem Jana Pawła II jest encyklika  - zauważa ks. Kowalczyk. Znakomita znajomość nauczania papieskiego sprawiła, że w środowisku radomskim krążyło powiedzenie: "Nie można zrozumieć Jana Pawła II bez Wacława Depo".

Bardzo często w swoich kazaniach i tekstach abp Depo nawiązuje też do poezji Cypriana Kamila Norwida.

- To jest człowiek, który ma nieprawdopodobna chęć dotarcia do wszystkich. To teolog dogmatyk, który spala się duszpastersko. Częstochowa będzie na pewno zadowolona z nowego arcybiskupa - ocenia ks. Dariusz Kowalczyk.

Biskup Wacław Depo urodził się 27 września 1953 w Szydłowcu k. Radomia w rodzinie robotniczej, związanej z tym miastem od XVIII w. Po ukończeniu liceum w mieście rodzinnym wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Sandomierzu.

Święcenia kapłańskie przyjął 3 czerwca 1978 roku z rąk Sługi Bożego biskupa Piotra Gołębiowskiego. Pierwszą placówką, w której pełnił posługę wikariusza, była parafia Stromiec k. Białobrzegów Radomskich. Skierowany na studia w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, w 1980 r. obronił pracę magisterską, a w 1984 r. obronił doktorat z teologii dogmatycznej na temat: "Chrystus kerygmatyczny w nauce M. Koehlera". Stopnie naukowe zdobywał pod kierunkiem ks. prof. dr. hab. Czesława S. Bartnika.

Po obronie pracy doktorskiej pełnił posługę ojca duchownego księży diakonów w Radomiu, był duszpasterzem akademickim w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Radomiu w latach 1984-1990, od 1984 roku wykładowcą teologii dogmatycznej, ekumenicznej i wstępu do teologii w Wyższym Seminarium Duchownym i Instytucie Teologicznym w Radomiu, dyrektorem ds. życia konsekrowanego zakonów żeńskich w Diecezji Radomskiej, a od 1992 roku wykładowcą teologii dogmatycznej w Kolegium Teologicznym Diecezji Radomskiej. Od 1990 r. był rektorem Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Sandomiersko- Radomskiej, a od 1992 r. pełnił funkcję pierwszego rektora Wyższego Seminarium Duchownego nowo powstałej Diecezji Radomskiej.

W latach 1995-1999 bp Wacław Depo był przewodniczącym Metropolitalnego Zespołu ds. II Synodu Plenarnego oraz członkiem Komisji Rektorów ds. Ratio studiorum. We wrześniu 1999 r. został wybrany na przewodniczącego Konferencji Księży Rektorów Wyższych Seminariów Duchownych Diecezjalnych i Zakonnych; funkcję tę powierzyli mu rektorzy także w 2002 i 2005 roku. W latach 2000-2006 pracował jako adiunkt w Katedrze Personalizmu Chrześcijańskiego UKSW w Warszawie. Od roku 2001-2006 był członkiem-konsultorem Konferencji Episkopatu Polski ds. Duchowieństwa i Rady Naukowej KEP.

W maju 2006 roku został współprzewodniczącym Rady Programowej Radia Maryja ze strony Konferencji Episkopatu Polski. Jest również kanonikiem honorowym kapituły katedralnej sandomierskiej, prałatem kustoszem kapituły Matki Bożej Ostrobramskiej w Skarżysku-Kamiennej. Tytuł Prałata Honorowego Jego Świątobliwości Jana Pawła II otrzymał 4 maja 2004 roku.

Benedykt XVI mianował 5 sierpnia 2006 r. ks. prałata Wacława Depo biskupem zamojsko-lubaczowskim. Ingres do katedry zamojskiej i święcenia biskupie odbyły się 9 września 2006 r. Konsekratorami byli: abp Józef Michalik, bp prof. Jan Śrutwa, bp. Zygmunt Zimowski. Dnia 19 października 2006 r. 337. Zebranie Plenarne Konferencji Episkopatu Polski powołało Księdza Biskupa na Przewodniczącego Komisji Mieszanej: Biskupi - Wyżsi Przełożeni Zakonni. Ponadto jest członkiem Komisji Duchowieństwa i Sekcji Nauk Teologicznych Komisji Nauki Wiary KEP na pięcioletnią kadencję, a także powierzyło funkcję delegata KEP przy Krajowej Radzie Katolików Świeckich.

Od 2007 roku jest wykładowcą w Katedrze Personalizmu Chrześcijańskiego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II w Lublinie. Jest autorem licznych publikacji naukowych i pastoralnych, m.in. "Ewangelia pielgrzymująca", 2008, "Dotknąć Chrystusa", 2008, "Na ścieżkach Prawdy" 2008, "Raduj się twoją wiarą...", 2009, "Misja i odpowiedzialność", Zamość 2010, "Chrystus kerygmatyczny", Warszawa 2010, "Istnienie ukierunkowane na Chrystusa", Warszawa 2011 i in.