"Chrystusa wzywa nas do stołu swego Słowa"

O podstawowym znaczeniu ewangelizacji i nauczania w życiu Kościoła przypomniał papież w swym rozważaniu przed modlitwą „Anioł Pański” 24 października. Zaznaczył, że w Chrystusie każdy człowiek otrzymuje pełnię życia. Po wygłoszeniu swej refleksji Ojciec Święty odmówił z wiernymi zgromadzonymi na Placu św. Piotra modlitwę maryjną i udzielił im błogosławieństwa apostolskiego, a następnie pozdrowił ich w różnych językach, m.in. po polsku.

Oto tekst przemówienia papieskiego:

Drodzy bracia i siostry!

Wraz z dzisiejszą uroczystą celebracją w Bazylice Watykańskiej dobiegło końca Zgromadzenie Specjalne Synodu Biskupów dla Bliskiego Wschodu na temat: „Kościół Katolicki na Bliskim Wschodzie: komunia i świadectwo”. W dzisiejszą niedzielę obchodzimy również Światowy Dzień Misyjny, którego motto brzmi: „Budowanie wspólnoty kościelnej ma kluczowe znaczenie dla misji”. Uderzające jest podobieństwo między tematami tych dwóch wydarzeń kościelnych. Obydwa zachęcają, by spojrzeć na Kościół jako misterium komunii, które ze swej natury jest przeznaczone dla całego człowieka i wszystkich ludzi. Sługa Boży, papież Paweł VI stwierdził: „Kościół jest dla ewangelizacji, czyli po to, aby głosił i nauczał słowa Bożego, ażeby przez nie dochodził do nas dar łaski, żeby grzesznicy jednali się z Bogiem, a wreszcie żeby uobecniał nieustannie ofiarę Chrystusa w odprawianiu Mszy św., która jest pamiątką Jego śmierci i chwalebnego Zmartwychwstania”. (Adhortacja Apostolska. Evangelii nuntiandi, 8 grudnia, 1975, 14).

Z tego powodu następne Zgromadzenie Ogólne Zwyczajne Synodu Biskupów w 2012 r., będzie poświęcone tematowi „Nowa ewangelizacja dla przekazania wiary chrześcijańskiej”. W każdym czasie i w każdym miejscu – także dzisiaj na Bliskim Wschodzie - Kościół jest obecny i działa, aby gromadzić wszystkich ludzi i dać im w Chrystusie pełnię życia. Jak napisał włosko-niemiecki teolog Romano Guardini, „Rzeczywistość 'Kościół' oznacza całą pełnię bycia chrześcijaninem, która rozwija się w historii, na ile obejmuje ona pełnię człowieczeństwa, które jest w relacji z Bogiem” (Formacja liturgiczna, Brescia 2008, 106-107).

Drodzy przyjaciele, w dzisiejszej liturgii czytane jest świadectwo świętego Pawła odnoszące się do ostatecznej nagrody jaką Pan przekaże „wszystkim, którzy umiłowali pojawienie się Jego” (2 Tm 4,8). Nie chodzi o oczekiwanie bezczynne czy samotne – wręcz przeciwnie! Apostoł żył w komunii ze Zmartwychwstałym Chrystusem, aby „dopełniło się głoszenie Ewangelii”, tak, aby „wszystkie narody ją posłyszały” (2 Tm 4,17). Zadaniem misjonarza nie jest zrewolucjonizowanie świata, ale jego przemiana, czerpiąc siłę od Jezusa Chrystusa, który „wzywa nas do stołu swego Słowa i Eucharystii, abyśmy zakosztowali daru Jego obecności, kształcili się w Jego szkole i z coraz większą świadomością żyli w jedności z Nim, Nauczycielem i Panem” (Orędzie na 84. Światowy Dzień Misyjny). Także dzisiejsi chrześcijanie – jak to jest napisane w Liście do Diogeneta - uzewnętrzniają owe przedziwne i wręcz nie do uwierzenia... życie wspólne. Przebywają na ziemi, lecz są obywatelami nieba. Słuchają ustalonych praw, a własnym życiem zwyciężają prawa.... skazywani na śmierć zyskują życie... Czynią dobrze, a karani są jak zbrodniarze...prześladowani, mnożą się z dnia na dzień” (V, 4.9.12.16; VI, 9 [SC 33], Paris 1951, 62-66)..

Najświętszej Maryi Pannie, która otrzymała od Ukrzyżowanego Jezusa nową misję, by być Matką tych wszystkich, którzy pragną w Niego wierzyć i naśladować Go, zawierzmy wspólnoty chrześcijańskie Bliskiego Wschodu i wszystkich misjonarzy Ewangelii.