Franciszkanie modlą się Psalmem 17 o pokój dla Ukrainy
"Jako synowie św. Franciszka chcemy wszyscy krzyczeć z wszystkich sił do Pana! Niech nasz głos krzyczy do Pana, odmawiając Psalm 17” - wezwał franciszkanów na całym świecie o. Michael Joseph Lasky OFM.
Szef Biura ds. Sprawiedliwości, Pokoju i Integralności Stworzenia Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych wezwał franciszkanów na całym świecie do modlitwy Psalmem 17.
„Podczas gdy nasi bracia w Ukrainie postanowili pozostać ze swoimi ludźmi, podczas gdy nasi bracia w Polsce i Rumunii przyjmują i opiekują się uchodźcami, jako synowie św. Franciszka chcemy wszyscy krzyczeć z wszystkich sił do Pana! Niech nasz głos krzyczy do Pana, odmawiając Psalm 17” – napisał w czterech oficjalnych językach zakonu o. Michael Joseph Lasky. „To jest psalm naszych braci i ludzi z Ukrainy. To jest ich psalm, krzyk o sprawiedliwość!” – dodał.
Braci z Afryki poprosił o modlitwę za braci w Klasztorze św. Franciszka we Lwowie; braci z Europy Środkowo-Wschodniej – za braci w Klasztorze bł. Jakuba Strzemię w Bołszowcach; braci z krajów śródziemnomorskich - za braci w Klasztorze św. Bonawentury w Boryspolu; braci z Ameryki Południowej - za braci w Klasztorze św. Maksymiliana Kolbego w Kremenczuku; braci z Europy Zachodniej - za braci w Klasztorze Matki Bożej Anielskiej w Maćkowcach; braci z Azji - za braci z Ukrainy przygotowujących się do kapłaństwa w Polsce i we Włoszech; a braci z krajów anglosaskich – za braci z Polski i Rumunii, którzy przyjmują i służą uchodźcom.
Zakon Braci Mniejszych Konwentualnych (Franciszkanów) na całym świecie liczy ok. 4 tys. braci.
Psalm 17
Wysłuchaj, Panie, słuszności, zważ na me wołanie,
przyjmij moje modły z warg nieobłudnych!
Niech przed Twoim obliczem zapadnie wyrok o mnie:
oczy Twoje widzą to, co prawe.
Choćbyś badał me serce, nocą mnie nawiedzał
i doświadczał ogniem,
nie znajdziesz we mnie nieprawości.
Moje usta nie zgrzeszyły ludzkim obyczajem;
według słów Twoich warg wystrzegałem się ścieżek gwałtu.
Moje kroki trzymały się mocno
na Twoich ścieżkach,
moje stopy się nie zachwiały.
Wzywam Cię, bo Ty mnie wysłuchasz, o Boże!
Nakłoń ku mnie Twe ucho, usłysz moje słowo.
Okaż miłosierdzie Twoje,
Zbawco tych, co się chronią
przed wrogami pod Twoją prawicę.
Strzeż mnie jak źrenicy oka;
w cieniu Twych skrzydeł mnie ukryj.
przed występnymi, co gwałt mi zadają,
przed śmiertelnymi wrogami, co otaczają mnie zewsząd.
Zamykają oni swe nieczułe serca,
przemawiają butnie swoimi ustami.
Okrążają mnie teraz ich kroki;
natężają swe oczy, by [mnie] powalić na ziemię -
podobni do lwa dyszącego na zdobycz,
do lwiątka, co siedzi w kryjówce.
Powstań, o Panie, wystąp przeciw niemu i powal go,
swoim mieczem wyzwól moje życie od grzesznika,
a Twoją ręką, Panie - od ludzi:
od ludzi, którym obecne życie przypada w udziale
i których brzuch napełniasz Twymi dostatkami;
których synowie jedzą do sytości,
a resztę zostawiają swoim małym dzieciom.
Ja zaś w sprawiedliwości ujrzę Twe oblicze,
powstając ze snu nasycę się Twoim widokiem.
Skomentuj artykuł