O beatyfikacji pastuszków z Fatimy

Przy beatyfikacji Hiacynty i Franciszka Merto, pastuszków z Fatimy, której dokonał Jan Paweł II 13 maja 2000 roku, dokonano odstępstwa od tradycji.

Wcześniej w przypadku dzieci nie orzekano heroiczności cnót, “wychodząc z założenia, że w tym wieku nie były w stanie ich praktykować”. Mówi o tym w wywiadzie dla "L'Osservatore Romano” kardynał Jose Saraiva Martins, który towarzyszył Benedyktowi XVI w jego niedawnej pielgrzymce do Portugalii, w tym także do Fatimy.

Przypomina on, że do tamtego czasu “do chwały ołtarzy wynoszono dzieci męczenników”. “W przypadku Hiacynty i Franciszka doszło do czegoś bardzo ciekawego: nadchodziły do Rzymu tysiące listów z całego świata – nie tylko od szeregowych wiernych, ale także od biskupów i kardynałów – z prośba o beatyfikację pastuszków. Ten zalew próśb skłonił Kongregację Spraw Kanonizacyjnych do zastanowienia. Jan Paweł II wyznaczył komisje ekspertów – teologów, psychologów, pedagogów – by zbadali ten problem. Po głębokim namyśle doszliśmy do wniosku, że dzieci są w stanie praktykować cnoty chrześcijańskie, naturalnie w dostępny im sposób. Dzięki temu orzeczeniu mogliśmy przystąpić do beatyfikacji” – powiedział hierarcha.

Kard. Saraiva Martins mówi też o perspektywach beatyfikacji siostry Łucji Dos Santos, trzeciej z grupki, której ukazywała się Matka Boża, zmarłej w 2005 roku. „Jej proces diecezjalny jest w toku” – powiedział portugalski kardynał. Przypomina, że Benedykt XVI zgodził się na przyspieszenie go o dwa lata.