O Katechizmie w Roku Wiary - zmysł wiary

 Zadanie interpretacji Pisma Świętego i Tradycji zostało powierzone Magisterium Kościoła, czyli biskupom będącym w komunii z następcą Piotra. Urząd Nauczycielski Kościoła nie pełni jednak swej misji w oderwaniu do Ludu Bożego, ale jest narzędziem, przewidzianym przez Boga, by lepiej rozumieć działanie Ducha Świętego wobec całego Kościoła.

Nie tylko Magisterium Kościoła interpretuje wiarę. Katechizm w numerze 91 stwierdza: "Wszyscy wierni uczestniczą w zrozumieniu i przekazywaniu prawdy objawionej. Otrzymali oni namaszczenie od Ducha Świętego, który ich poucza i prowadzi do całej prawdy". Cały lud wierny (od biskupów po świeckich) otrzymuje dar, który nazywamy nadprzyrodzonym zmysłem wiary.

Dzięki temu zmysłowi wiary, wzbudzonemu przez Ducha prawdy, Lud Boży wnika w wiarę głębiej i w sposób pewniejszy stosuje ją w życiu. Katechizm przypomina słynny numer 8 Konstytucji Dei Verbum, w którym czytamy, że Kościół wzrasta w rozumieniu depozytu wiary m.in. przez kontemplację, głębokie rozumienie spraw duchowych, których doświadczają wierzący, oraz przez dociekania wiernych, którzy rozważają wiarę w swoim sercu. W ten sposób Duch Boży prowadzi wierzących, oczywiście nie bez udziału Magisterium Kościoła, do całej prawdy.

Jednym z przykładów rozumienia wiary przez Lud Boży jest prawda o Niepokalanym Poczęciu, sformułowana jako dogmat w 1854 roku. To głębsze spojrzenie na tajemnicę Maryi nie byłoby możliwe bez duchowego doświadczenia i refleksji wiernych, czyli bez zmysłu wiary. A zatem każdy wierzący powinien czuć się, na mocy chrztu, podmiotem procesu rozumienia i przekazywania prawdy objawionej przez Jezusa.