Otwieramy "okna" adwentowych kalendarzy

W wielu krajach rozpowszechnione są kalendarze adwentowe. Dziś można je spotkać w najróżniejszych formach, ale początkowo służyły wyłącznie dobremu przygotowaniu duchowemu do Bożego Narodzenia.

We "właściwym" kalendarzu adwentowym, każde z 24 "okienek" kryje w sobie jakąś myśl do rozważenia w okresie przedświątecznym: zachętę do pielęgnowania dobrych stosunków w kręgu rodzinnym i społecznym, informacje związane ze świętymi, wspominanymi w liturgii w tym okresie (m.in. Barbara, Mikołaj, czy Łucja). Jednak takie religijne przesłania są coraz silniej wypierane przez komercję. W sprzedaży pojawiają się więc masowo ozdobne pudełka, w których za okienkami znajdują się czekoladki i pralinki.

W wielu diecezjach niemieckiego obszaru językowego pielęgnowany jest także zwyczaj otwierania "okien adwentowych". Są jeszcze takie parafie, np. na terenie diecezji Essen, w których każdego wieczora Adwentu "otwierane" jest okno adwentowe w innym domu. Po wieczornym nabożeństwie wierni idą do domu, w którym ma być otwarte kolejne okno. Jego właściciele pięknie go ozdabiają i oświetlają, a centralnym elementem wystroju jest Biblia. Przed otwarciem "adwentowego okna" czytany jest przypadający na ten dzień tekst Ewangelii, a potem gospodarze podejmują przybyłych grzanym winem i adwentowymi pierniczkami.

Słynne w całych Niemczech są "okna adwentowe" w Gengenbach w Badenii. Przed kilku laty w pierwszą niedzielę Adwentu otwarto tam pierwsze "okno" w największym kalendarzu adwentowym świata. Okna ratusza w tej miejscowości ozdobiono 24 motywami prac Marca Chagalla. Do 23 grudnia włącznie każdego dnia wieczorem jest otwierane kolejne okno. Wcześniej, przez godzinę, aktorzy czytają fragmenty literatury tematycznie związanej z Adwentem i przygotowaniami do Bożego Narodzenia co jest połączone z inscenizacjami teatralnymi.

Na bogato oświetlonych oknach ratusza w Gengenbach mamy motywy z cyklu prac Chagalla poświęconych Paryżowi, cyrkowi, Biblii i bajkom z tysiąca i jednej nocy. Sponsorami wystawy Chagalla są właściciele jego dzieł. Rokrocznie kalendarze adwentowe w tym mieście odwiedza ok. 60 tys. turystów.

Świętowanie Adwentu znane jest od V wieku. Czas trwania tego okresu zmieniał się na przestrzeni wieków. Początkowo w Jerozolimie świętowano tylko jedną niedzielę Adwentu. W VII wieku papież Grzegorz Wielki postanowił, że czas Adwentu obejmować będzie cztery niedziele.

Od XI wieku liturgia adwentowa nabrała znaczenia również poza Rzymem. Obowiązujący do dziś czas Adwentu - okres czterech niedziel poprzedzający Boże Narodzenie - wprowadził w 1570 roku papież Pius V. Jedynym wyjątkiem jest archidiecezja Mediolanu, w której okres Adwentu trwa sześć tygodni.