Franciszek: On nam przebacza. Taki jest Jezus!

Znaczeniu prawdy o Sądzie Ostatecznym poświęcił swoją dzisiejszą katechezę papież Franciszek podczas audiencji ogólnej. Zaznaczył, że jest to tajemnica przekraczająca nasze możliwości poznawcze, ale, jeśli się nad nią zastanowimy, to może być ona wielkim motywem pocieszenia i ufności. Może też "poszerzyć nasze serce".

W audiencji na placu św. Piotra uczestniczyło około 27 tys. wiernych. Pełna treść katechezy >>

Ojciec Święty przypomniał, że już pierwsze wspólnoty chrześcijańskie w swych modlitwach i celebracjach używały aklamacji "Maranatha", "Przyjdź Panie!", którego kulminacją są słowa w Apokalipsie św. Jana (Ap 22,20).

Mówią one o Kościele-Oblubienicy, który w imieniu całej ludzkości i jako jej pierwociny zwraca się do Chrystusa, swego Oblubieńca, nie widząc obecnie, że otoczony jest Jego objęciem, które jest pełnią życia i miłości.

"Jeśli w tej perspektywie myślimy o sądzie, to ustępuje wszelki strach i wątpliwości, zostawiając miejsce oczekiwaniu i głębokiej radości: to właśnie chwila, kiedy będziemy ostatecznie osądzeni, gotowi by być przyodzianymi w chwałę Chrystusa, jak w szatę weselną, kiedy zostaniemy wprowadzeni na ucztę będącą obrazem pełnej i ostatecznej komunii z Bogiem"

Drugim powodem do ufności jest fakt, że w chwili sądu możemy też liczyć na wstawiennictwo i życzliwość tych, którzy nas poprzedzili na drodze wiary i żyją w obliczu Boga, orędują za nami. Ojciec Święty przypomniał, że do Kościoła należą także święci, że:

"Kościół jest prawdziwie matką i jak mama stara się o dobro swoich dzieci, zwłaszcza tych najbardziej oddalonych i uciśnionych, aż znajdzie swą pełnię w chwalebnym ciele Chrystusa wraz ze wszystkimi swoimi członkami".

Na zakończenie papież podkreślił, że sąd Boży odbywa się już obecnie, za naszego życia, jako skonfrontowanie naszego przyjęcia z wiarą zbawienia obecnego i działającego w Chrystusie lub też naszej niewierności i wynikającego stąd zamknięcia się w sobie samych.

"Pan Jezus dał i nadal daje nam siebie, by nas napełnić całym swoim miłosierdziem i łaską Ojca. Tak więc to my możemy w pewnym sensie stać się sędziami samych siebie, skazując się na wykluczenie z komunii z Bogiem i z braćmi. Czuwajmy więc nieustannie nad naszymi myślami i postawami, aby już teraz zasmakować ciepła i blasku oblicza Boga, które w życiu wiecznym będziemy kontemplować w całej swej pełni. Idźmy naprzód, myśląc o tym sądzie, który rozpoczyna się już teraz. Idźmy naprzód, sprawiając, aby nasze serce było otwarte na Jezusa, na Jego zbawienie. Idźmy naprzód nie lękając się, bo Jego miłość jest większa, a jeśli prosimy o przebaczenie naszych grzechów, to On nam przebacza. Taki jest Jezus! Idźmy naprzód z tą pewnością, że On nas doprowadzi do chwały Nieba"

Więcej»