Nie lękajmy się przyszłości

Rozważanie przed modlitwą "Anioł Pański", 18 listopada 2007

W czytanym dzisiaj fragmencie Ewangelii św. Łukasz przedstawia pobudzającą do refleksji biblijną wizję historii i przytacza słowa, w których Jezus mówi do uczniów, by się nie lękali, lecz z ufnością stawiali czoło trudnościom, niezrozumieniu, a nawet prześladowaniom, trwając w wierze w Niego. «I nie trwóżcie się, gdy posłyszycie o wojnach i przewrotach. To najpierw musi się stać, ale nie zaraz nastąpi koniec» (Łk 21, 9). Kościół, pomny na tę przestrogę, od początku żyje modlitwą, oczekując na powrót Pana; odczytuje znaki czasu i ostrzega wiernych przed pojawiającymi się wciąż ideami mesjanistycznymi, które od czasu do czasu mówią o bliskim końcu świata. W rzeczywistości historia ma swój bieg i należą do niego również ludzkie dramaty i klęski żywiołowe. W niej urzeczywistnia się plan zbawienia, który Chrystus już wypełnił przez swoje wcielenie, śmierć i zmartwychwstanie. Tę tajemnicę Kościół wciąż głosi i uobecnia poprzez przepowiadanie słowa Bożego, sprawowanie sakramentów i dawanie świadectwa miłości.

Drodzy bracia i siostry, odpowiadajmy na wezwanie Chrystusa, by stawiać czoło codziennym wydarzeniom z ufnością w Jego opatrznościową miłość. Nie lękajmy się o przyszłość, choć może się ona wydawać mroczna, ponieważ Bóg Jezusa Chrystusa, który wszedł w historię, aby mogła osiągnąć swoje transcendentne spełnienie, jest jej Alfą i Omegą, początkiem i końcem (por. Ap 1, 8). On gwarantuje nam, że w każdym, choćby małym, lecz szczerym uczynku miłości zawiera się cały sens wszechświata, i że ten, kto nie waha się stracić swojego życia z Jego powodu, odnajdzie je w pełni (por. Mt 16, 25). Szczególnie skutecznie zachęcają nas do pamiętania o tej perspektywie osoby konsekrowane, które bez wahania oddały swoje życie na służbę królestwa Bożego. Spośród nich chciałbym wspomnieć w sposób szczególny te, które głos powołania kontemplacyjnego zawiódł do klasztorów klauzurowych. Im to Kościół poświęca specjalny dzień w najbliższą środę, 21 listopada, we wspomnienie Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny. Bardzo wiele zawdzięczamy tym osobom, które żyją z tego, co daje im Opatrzność poprzez wielkoduszność wiernych. Klasztor «jako duchowa oaza ukazuje współczesnemu światu rzecz najważniejszą, co więcej, decydującą: istnieje ostateczna racja, dla której warto żyć, to znaczy Bóg i Jego niezgłębiona miłość» (przemówienie w Heiligenkreuz, 9 września 2007 r.). Wiara, która działa w duchu miłości, jest prawdziwym antidotum na mentalność nihilistyczną, która w naszej epoce wywiera coraz większy wpływ na świat.

Niech nam towarzyszy w ziemskiej pielgrzymce Maryja, Matka Wcielonego Słowa. Prosimy Ją, aby umacniała świadectwo wszystkich chrześcijan, tak by zawsze opierało się na silnej i wytrwałej wierze.

Apel o pomoc dla mieszkańców Bangladeszu

W tych dniach potężny cyklon przeszedł przez południową część Bangladeszu, powodując liczne ofiary i poważne zniszczenia. Wyrażając raz jeszcze głębokie współczucie rodzinom i całemu narodowi, bardzo mi drogiemu, apeluję o solidarność wspólnoty międzynarodowej, która już zaczęła podejmować działania, aby zaspokoić najpilniejsze potrzeby. Zachęcam do czynienia wszystkiego co możliwe, aby wspomóc naszych braci, tak ciężko doświadczonych.

Konferencja w sprawie min przeciwpiechotnych

Dziś w Jordanii rozpoczyna się ósme spotkanie państw sygnatariuszy konwencji o zakazie stosowania, magazynowania, produkcji i transportu min przeciwpiechotnych i o ich zniszczeniu. Stolica Apostolska była jednym z głównych inicjatorów podpisania tej konwencji, która weszła w życie 10 lat temu. Dlatego wyrażam płynące z serca życzenia pomyślnych obrad z nadzieją, że owe miny, wciąż powodujące ofiary — wiele z nich to dzieci — zostaną całkowicie wyeliminowane.

Benedykt XVI