Papież do Polaków: niech nadzieja pokona nasze lęki

Do pokładania ufnej nadziei w Bogu, gdy przeżywamy trudne i bolesne doświadczenia zachęcił Franciszek pielgrzymów polskich podczas dzisiejszej audiencji ogólnej.

Oto słowa Ojca Świętego skierowane do Polaków:

Serdecznie pozdrawiam polskich pielgrzymów. Drodzy bracia i siostry, w życiowych doświadczeniach nie stawiajmy Bogu warunków. Pozwólmy, aby nadzieja przezwyciężyła nasze lęki. Ufność w Bogu polega na tym, że godzimy się, aby realizowały się Jego plany, wiedząc, że Jego zbawienie i Jego pomoc dotrą do nas, czasem w sposób odmienny od naszych oczekiwań. Słusznie prosimy Pana o życie, o zdrowie, o miłość i szczęście. Trzeba jednak zaufać, że Bóg może wzbudzić życie nawet ze śmierci, że można doświadczyć pokoju nawet w chorobie, że może istnieć pokój duszy nawet w samotności, a szczęście również we łzach. Niech Boże błogosławieństwo stale wam towarzyszy!

Papieską katechezę streścił po polsku ks. prał. Paweł Ptasznik z Sekretariatu Stanu Stolicy Apostolskiej:

W cyklu rozważań na temat nadziei dziś spotykamy starotestamentową postać Judyty. Podczas potężnej kampanii wojennej króla Nabuchodonozora, kiedy Holofernes oblega Betulię, miasto w Judei, z powodu braku wody sytuacja staje się dramatyczna do tego stopnia, że mieszkańcy miasta zwracają się do starszyzny prosząc, by poddać się wrogowi. W obliczu tak wielkiej rozpaczy, naczelnik próbuje przekonać lud, by nie tracił nadziei i by przetrwał jeszcze pięć dni, czekając na zbawczą interwencję Boga. Ale jest to słaba nadzieja. W rzeczywistości nikt pośród ludu nie jest już do niej zdolny. I w tej sytuacji Judyta, wdowa, kobieta wielkiej mądrości, przemawia do ludu językiem wiary: "Wystawiacie na próbę Pana Wszechmogącego... Przecież ma On moc ochronić nas, jeśli zechce… Dlatego wyczekując od Niego ocalenia, prośmy Go o pomoc, On zaś wysłucha naszego wołania, jeśli Mu się spodoba" (8,13.14-15.17). Tymi słowami Judyta wzywa członków swego narodu do ufności w Bogu. Stwierdza, że Bóg na pewno będzie działał, a propozycja pięciu dni oczekiwania jest wystawianiem Go na próbę i uchylaniem się od przyjęcia Jego woli. Pan Bóg zbawia zawsze. Zbawieniem może być uwolnienie od wrogów i umożliwienie życia, ale - w Jego nieprzeniknionych planach - zbawieniem może być także wydanie na śmierć. Droga, jaką wskazuje nam Judyta, to droga zaufania, oczekiwania w pokoju, w modlitwie i posłuszeństwie. Jest to droga bez łatwych rezygnacji, droga czynienia wszystko, co w naszej mocy, ale z ufnością i zawsze w zgodzie z wolą Pana.