Papież na Święto Ubogich: Bóg nie jest kontrolerem szukającym ludzi jeżdżących na gapę

Franciszek wskazał, że "nie jest wierny Bogu ten, kto troszczy się jedynie o zachowanie, o utrzymanie skarbów przeszłości". Naprawdę wierny jest ten, kto dodaje nowe talenty, "ponieważ ma taką samą mentalność jak Bóg i nie stoi biernie: podejmuje ryzyko ze względu na miłość, naraża swe życie dla innych, nie godzi się, by zostawić wszystko takim, jakim jest. Pomija tylko jedną rzecz: własną korzyść. To jest jedyne słuszne zaniechanie".

- Zaniechanie to także wielki grzech wobec ubogich. Tutaj przyjmuje wyraźną nazwę: obojętność. To powiedzenie: "To mnie nie obchodzi, to nie moja sprawa, to wina społeczeństwa". To odwrócenie się w inną stronę, kiedy brat jest w potrzebie, to zmienianie kanału, kiedy jakaś poważna sprawa nas irytuje, a także oburzanie się na zło, nic nie czyniąc. Jednakże Bóg nie zapyta nas, czy mieliśmy słuszne oburzenie, ale czy uczyniliśmy dobro - podkreślił Ojciec Święty.

Odpowiadając na pytanie, w jaki sposób możemy konkretnie podobać się Bogu, zaznaczył, że "gdy chcemy zadowolić kogoś nam drogiego, na przykład dając mu prezent, trzeba najpierw poznać jego gusty, aby uniknąć takiej sytuacji, gdy prezent bardziej podoba się temu, kto go daje niż temu, kto go otrzymuje". - Kiedy chcemy ofiarować coś Panu, to Jego upodobania odnajdujemy w Ewangelii - stwierdził papież i zacytował słowa Jezusa: "Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili".

- Tymi braćmi najmniejszymi, przez Niego umiłowanymi są głodny i chory, obcy i więzień, ubogi i opuszczony, cierpiący pozbawiony pomocy i odrzucony potrzebujący. Możemy sobie wyobrazić odciśnięte na ich twarzach Jego oblicze; na ich ustach, mimo że zamkniętych z bólu, Jego słowa: "To jest Ciało moje". W ubogim Jezus puka do naszego serca i spragniony prosi nas o miłość. Kiedy pokonujemy obojętność i w imieniu Jezusa poświęcamy się Jego braciom najmniejszym, to jesteśmy Jego przyjaciółmi dobrymi i wiernymi, z którymi lubi On przebywać. Bóg to bardzo docenia - zapewnił Franciszek, odwołując się do pierwszego czytania mszalnego "dzielnej niewieście", która "otwiera dłoń ubogiemu, do nędzarza wyciąga swe ręce".

- To jest prawdziwe męstwo: nie zaciśnięte pięści i założone ramiona, ale ręce pracowite i wyciągnięte ku ubogim, ku zranionemu ciału Pana - powiedział Ojciec Święty.

Dodał, że "w ubogich objawia się obecność Jezusa, który będąc bogatym, stał się ubogim".

- Z tego powodu, w nich, w ich słabości jest "zbawcza moc". A jeśli w oczach świata mają małą wartość, to oni otwierają nam drogę do nieba, są naszym "paszportem do raju". Dla nas troska o nich, będących naszym bogactwem, to ewangeliczny obowiązek i mamy to czynić nie tylko dając chleb, ale również dzieląc z nimi chleb Słowa, którego są oni naturalnymi adresatami. Kochać ubogiego to walczyć z wszelkim ubóstwem, duchowym i materialnym - zachęcał Franciszek.

Jego zdaniem "przydałoby się nam wszystkim zbliżenie do uboższych od nas", gdyż poruszy to nas i "przypomni nam, co liczy się naprawdę: kochać Boga i bliźniego". - Tylko to trwa wiecznie, wszystko inne przemija. Zatem to, co inwestujemy w miłość - pozostaje, reszta zanika - mówił papież.

Swą homilię zakończył słowami: "Niech Pan, który współczuje naszemu ubóstwu i obdarza nas swoimi talentami, daje nam mądrość, byśmy szukali tego, co się liczy i odwagę, aby kochać, nie słowami, lecz czynem".