Potrzebna jest ciągła modlitwa o zjednoczenie chrześcijan

Drodzy Bracia i Siostry!

Jutro rozpoczyna się Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan, który zakończą 25 stycznia Nieszpory w bazylice św. Pawła za Murami odprawione przeze mnie z udziałem zaproszonych przedstawicieli innych Kościołów i Wspólnot kościelnych Rzymu. Dni od 18 do 25 stycznia, a w innych częściach świata tydzień w okresie Zesłania Ducha Świętego, stanowią szczególny czas zaangażowania i modlitwy wszystkich chrześcijan, którzy mogą korzystać z materiałów pomocniczych przygotowanych wspólnie przez Papieską Radę ds. Popierania Jedności Chrześcijan oraz Komisję «Wiara i Ustrój» Ekumenicznej Rady Kościołów. Sam mogłem się przekonać, jak głębokie jest pragnienie jedności, dzięki spotkaniom z różnymi przedstawicielami Kościołów i Wspólnot kościelnych w tych latach, a w sposób szczególnie wzruszający podczas wizyty, jaką złożyłem niedawno Patriarsze Ekumenicznemu Bartłomiejowi I w Stambule w Turcji. O tych i innych przeżyciach, które napełniły moje serce nadzieją, opowiem szerzej w następną środę. Droga do jedności pozostaje niewątpliwie długa i niełatwa; nie możemy jednak upadać na duchu, lecz dalej powinniśmy nią iść, licząc przede wszystkim na to, że z pewnością wspiera nas Ten, który zanim odszedł do nieba, obiecał swoim uczniom: «A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata» (Mt 28, 20). Jedność jest darem Boga i owocem działania Jego Ducha. Dlatego ważna jest modlitwa. Im bardziej się zbliżamy do Chrystusa, nawracając się ku Jego miłości, tym bardziej zbliżamy się do siebie nawzajem.

W niektórych krajach, jak we Włoszech, modlitwę o jedność chrześcijan poprzedza Dzień Dialogu Żydowsko- -Chrześcijańskiego, który przypada właśnie dzisiaj, 17 stycznia. Od dwudziestu niemal lat Konferencja Episkopatu Włoch poświęca ten dzień judaizmowi, by wzrastała wiedza o nim, szacunek, a także pogłębiały się więzi przyjaźni między wspólnotą chrześcijańską i żydowską. Ta przyjaźń rozwinęła się pomyślnie po Soborze Watykańskim II oraz po historycznej wizycie Sługi Bożego Jana Pawła II w synagodze większej w Rzymie. Również przyjaźń żydowsko-chrześcijańska musi być wspierana modlitwą, by dojrzewała i przynosiła owoce. Zachęcam zatem wszystkich, by skierowali dziś do Pana gorącą prośbę, ażeby żydzi i chrześcijanie nawzajem się szanowali, cenili i współpracowali na rzecz sprawiedliwości i pokoju w świecie.

Zaproponowany w tym roku biblijny temat wspólnej refleksji i modlitwy podczas tego «Tygodnia» brzmi: «Nawet głuchym słuch przywraca i niemym mowę» (Mk 7, 37). Te słowa, zaczerpnięte z Ewangelii św. Marka, nawiązują do uzdrowienia głuchoniemego przez Jezusa. W tej krótkiej perykopie ewangelista opowiada, że Pan włożył palce w uszy głuchoniemego, dotknął śliną jego języka i uczynił cud mówiąc: «Effatha», co znaczy: «Otwórz się!» Gdy ów człowiek odzyskał słuch i dar mowy, opowiadał o tym, co mu się przydarzyło, wzbudzając zdumienie innych. Każdy chrześcijanin, duchowo głuchy i niemy z powodu grzechu pierworodnego, otrzymuje na chrzcie dar Pana, który dotyka palcami jego twarzy, i dzięki łasce chrztu staje się zdolny do słuchania słowa Bożego i przekazywania go braciom. Co więcej, jego zadaniem jest od tego momentu wzrastać w poznawaniu i miłości Chrystusa, by móc głosić Ewangelię i dawać o niej skuteczne świadectwo.

Temat ten, ukazujący dwa aspekty posłannictwa każdej wspólnoty chrześcijańskiej — głoszenie Ewangelii i świadectwo miłości — podkreśla również, jak ważną rzeczą jest przekładanie Chrystusowego orędzia na konkretne inicjatywy solidarności. Sprzyja to dążeniu do jedności, można bowiem powiedzieć, że za każdym razem, gdy chrześcijanie razem starają się ulżyć cierpieniom bliźniego, ukazują łączącą ich wspólnotę oraz wierność przykazaniu Jezusa. Modlitwa o jedność chrześcijan nie może jednakże ograniczać się do jednego tygodnia w roku. Wspólne błaganie Pana, aby to On, w czasie i w sposób sobie tylko wiadomy, urzeczywistnił pełną jedność wszystkich swoich uczniów, powinno się powtarzać we wszystkie dni roku. Ponadto zgodność intencji w posłudze mającej na celu ulżenie cierpieniom człowieka, poszukiwanie prawdy Chrystusowego orędzia, nawrócenie i pokuta są koniecznymi etapami, na których każdy chrześcijanin godny tego imienia powinien zjednoczyć się z bratem i prosić o dar jedności i komunii. Zachęcam was zatem, byście przeżywali te dni w klimacie modlitwy i słuchali Ducha Bożego, by dokonał się znaczący postęp na drodze do pełnej i doskonałej komunii pomiędzy wszystkimi uczniami Chrystusa. Niechaj wyjedna nam to Najświętsza Maryja Panna, do której się modlimy, bo jest Matką Kościoła i wspomożeniem wszystkich chrześcijan, umocnieniem na naszej drodze do Chrystusa.

Streszczenie katechezy w języku polskim, odczytane podczas audiencji generalnej:

Jutro rozpoczynamy Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan. Zakończą go uroczyste Nieszpory z udziałem przedstawicieli wspólnot chrześcijańskich Rzymu w bazylice św. Pawła za Murami, w dniu 25 bm. O potrzebie budowania jedności przypominają nam różnego rodzaju spotkania ekumeniczne w ciągu roku. W ostatnim czasie przykładem tego może być spotkanie z Patriarchą ekumenicznym Bartłomiejem I.

Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan we Włoszech i innych krajach poprzedza obchodzony właśnie dzisiaj Dzień Dialogu Żydowsko-Chrześcijańskiego. Dialog ten pomyślnie rozwija się od czasów Soboru Watykańskiego II i od historycznej wizyty Jana Pawła II w synagodze rzymskiej.

Tematem biblijnym tegorocznego Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan są słowa z Ewangelii św. Marka: «Nawet głuchym słuch przywraca i niemym mowę» (Mk 7, 37). Niech ten temat, zasugerowany wspólnotom chrześcijańskim do rozważenia, będzie wyzwaniem dla nas wszystkich, by z nowym zapałem głosić światu Ewangelię i świadczyć o miłości Chrystusa.

Słowo Ojca Świętego do Polaków:

Witam serdecznie pielgrzymów polskich. Dzisiaj zachęcam wszystkich do szczególnej modlitwy o jedność chrześcijan. Niech Duch Święty sprawi, abyśmy umocnieni darem Jego miłości z odwagą podejmowali dzieła prowadzące ku pełni pojednania. Niech nasze pragnienia wspiera Maryja, Matka Kościoła. Wam tu obecnym i waszym bliskim z serca błogosławię.

Benedykt XVI