Rozważanie przed modlitwą "Anioł Pański", 2 września 2001

1. Z początkiem września życie społeczne powraca do swojego zwykłego rytmu. Po letniej przerwie znów podejmuje się rozmaite zajęcia, bliski jest też początek roku szkolnego.

W tym kontekście szczególnie znacząco brzmią słowa zaczerpnięte z biblijnej Mądrości Syracha, których słuchamy w czasie dzisiejszej liturgii: «Synu, z łagodnością prowadź swe sprawy, a [każdy], kto jest prawy, będzie cię miłował. Im większy jesteś, tym bardziej się uniżaj, a znajdziesz łaskę u Pana» (Syr 3, 17-18).

Słowa te cechuje wyraźny antykonformizm. Mentalność świata każe bowiem wyróżniać się spośród innych, przebijać, posługując się sprytem i wyzbywając skrupułów, by zyskać uznanie i bronić własnych interesów. W królestwie Bożym nagradzane są skromność i pokora. W sprawach ziemskich, przeciwnie, nierzadko popłacają karierowiczostwo i bezwzględność; konsekwencje tego są dla wszystkich dobrze widoczne: rywalizacja, niesprawiedliwości, frustracje.

2. Słowo Boże pomaga patrzeć na rzeczy z właściwej perspektywy, jaką jest odniesienie do wieczności. W Ewangelii z dzisiejszej niedzieli Chrystus mówi: «Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się uniża, będzie wywyższony» (Łk 14,11). On sam, Syn Boży, który stał się człowiekiem, idąc konsekwentnie drogą pokory, spędził większą część swojego ziemskiego życia w ukryciu domu nazaretańskiego, u boku Maryi Dziewicy i św. Józefa, pracując jako cieśla.

Jezus odpowiedział na wezwanie starożytnego mędrca: «Synu, z łagodnością prowadź swe sprawy. (...) Im większy jesteś, tym bardziej się uniżaj». Chciał przez to powiedzieć ludziom wszystkich czasów, że powierzchowność i karierowiczostwo, choć przynoszą pewne doraźne sukcesy, nie prowadzą jednak do prawdziwego dobra człowieka i społeczeństwa. Królestwo Boże skutecznie przygotowują bowiem ludzie, którzy w sposób poważny i uczciwy prowadzą swoją działalność, nie mierząc zbyt wysoko, lecz z wiernością pochylając się każdego dnia nad tym, co pokorne (por. Rz 12, 16).

3. Aby urzeczywistnić swój uniwersalny plan zbawienia, Bóg «wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej» (Łk 1, 48), Najświętszej Dziewicy. Przygotowując się do obchodów przypadającego za parę dni święta Narodzenia Matki Bożej, prośmy Ją z ufnością, aby każda praca, zawodowa czy domowa, mogła być wykonywana w klimacie prawdziwie ludzkim, dzięki pokornemu i konkretnemu udziałowi wszystkich.