Rozważanie przed modlitwą "Anioł Pański", 25 listopada 2001

1. W dzisiejszą, ostatnią niedzielę roku liturgicznego obchodzimy uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata. Kościół zachęca nas do kontemplowania królewskiej godności Odkupiciela, którą w sposób szczególnie wymowny ukazuje życie świętych. Dziś rano w Bazylice św. Piotra z radością dołączyłem do ich grona czworo nowych: biskupa Acqui Józefa Marello, założyciela Zgromadzenia Oblatów św. Józefa, oraz trzy dziewice konsekrowane: Paulę Montal Fornés od św. Józefa Kalasantego, Leonię Franciszkę Salezję Aviat i Marię Crescentię Höss.

Ich świadectwo potwierdza prawdę, że Ukrzyżowany «żyje i króluje na wieki wieków». Tak, On jest «Żyjącym», «Panem» i króluje w życiu ludzi w każdym miejscu i w każdym czasie, gdy przyjmują Go w sposób wolny i wiernie za Nim podążają. Jego Królestwo, «królestwo sprawiedliwości, miłości i pokoju» (prefacja mszalna) objawi się jednak w pełni dopiero na końcu czasów.

2. Według kryteriów tego świata królowanie Jezusa może się wydawać czymś «paradoksalnym». Istotnie, władza, którą się posługuje, nie odpowiada ziemskiej logice. Jest to bowiem władza miłości i służby, która wymaga bezinteresownego daru z siebie i konsekwentnego dawania świadectwa prawdzie (por. J 18, 37).

Dlatego Pan «ofiarował siebie samego na ołtarzu krzyża, jako niepokalaną ofiarę pojednania» (prefacja mszalna), wiedząc, że tylko w ten sposób wyzwoli z niewoli grzechu i śmierci ludzkość, historię i cały świat. Jego zmartwychwstanie dowodzi, że jest On Królem zwycięskim, Panem «istot niebieskich i ziemskich, i podziemnych» (por. Flp 2, 10-11).

3. Ze wszystkich stworzeń najbardziej złączona z królowaniem Chrystusa jest Maryja, przez Niego samego ukoronowana na Królową nieba i ziemi. To Ona była niezawodnym wzorem świętych, których Kościół pozwala nam dziś otaczać kultem. Ku Niej także i my kierujemy spojrzenie, prosząc, aby nam pomogła «królować» z Chrystusem i budować świat, w którym «będzie panował» pokój.

Musimy modlić się bez wytchnienia o wielki dar, jakim jest pokój; dar, którego ludzkość tak bardzo potrzebuje. Jak zapowiedziałem w ubiegłą niedzielę, będziemy mieli dwie szczególne okazje, aby prosić o niego z ufnością: Dzień Postu w grudniu i modlitewne spotkanie w Asyżu w styczniu z przedstawicielami religii świata. Niech oręduje za nami Maryja, Królowa Pokoju, u swojego Boskiego Syna, nieśmiertelnego Króla i Pana pokoju.

Dziś w Rzymie obchodzony jest Dzień Seminarium. Serdecznie pozdrawiając drogich seminarzystów, zapewniam każdego z nich o szczególnej pamięci w modlitwie. Jednocześnie wyrażam żywą wdzięczność wszystkim, którzy duchowo i materialnie wspierają Seminarium Rzymskie, serce naszej diecezji. Z serca pozdrawiam pielgrzymów włoskojęzycznych, w szczególności tych, którzy uczestniczyli w kanonizacji bpa Józefa Marello.

Pozdrawiam również wiernych z parafii św. Franciszka Salezego w Rzymie. Zachęcam ich, by nadal wiernie postępowali drogą życia chrześcijańskiego. Wszystkim życzę miłej niedzieli.