Rozważanie przed modlitwą "Anioł Pański". 27 czerwca 1999

1. Plac św. Piotra jest dzisiaj świadkiem szczególnej inicjatywy. Chodzi tu o tzw. «Misteria», przedstawione przez pielgrzymów z Molise, do których kieruję serdeczne słowa pozdrowienia. Dziękuję arcybiskupowi Campobasso-Boiano Armando Diniemu, organizatorom, wykonawcom i statystom, oraz wszystkim, którzy współpracowali w przygotowaniu przedstawienia nawiązującego do sugestywnych form religijności ludowej. Podczas niektórych wielkich świąt liturgicznych — począwszy od epoki średniowiecza — w wielu krajach Europy rozprzestrzenił się zwyczaj urządzania barwnych pochodów z «figurami i obrazami», tzw. «Misteriów». W Campobasso zwyczaj ten rozwinął się wyraźnie w XVIII w. z okazji uroczystych procesji Bożego Ciała. Istnieje trzynaście grup wykonanych w kutym żelazie, wspaniale przedstawiających: św. Michała Archanioła, Niepokalane Poczęcie, Abrahama, Świętą Rodzinę, św. Marię Magdalenę, św. Kryspina, św. Januarego, św. Antoniego Opata, św. Mikołaja z Bari, św. Leonarda z Noblat, św. Izydora, św. Rocha i Matkę Bożą Wniebowziętą.

2. «Misteria» mają nie tylko charakter folklorystyczny, ale przede wszystkim religijny. Rzeczywiście bowiem, według porządku, w jakim są przedstawiane, zapraszają do medytacji nad historią zbawienia. Zwłaszcza teraz, kiedy zgromadziliśmy się tutaj na modlitwie «Anioł Pański», z radością stwierdzam, że Maryja zajmuje w tych świętych przedstawieniach miejsce szczególne. Misterium Niepokalanego Poczęcia, które następuje natychmiast po tym, które jest aluzją do zwycięstwa dobrych aniołów nad zbuntowanymi (por. Ap 12, 7), przypomina nam, że u początku dziejów człowieka jest łaska Boga. Jego opatrznościowy plan zbawienia zwycięża siły zła. Jako ostatnie następuje Misterium Wniebowzięcia Maryi Panny z duszą i ciałem. Ukazuje ono chwałę, jaką Najświętsza Dziewica już osiągnęła i do której powołani są wszyscy ci, którzy przyjmują odkupienie Chrystusa. Pozostałe Misteria ukazują świętych szczególnie drogich pobożności ludowej oraz cuda, jakie dokonały się w człowieku na przestrzeni wieków dzięki miłosiernej miłości Boga.

3. Życzę z całego serca, aby te znaczące formy religijności ludowej, wywodzące się ze wspólnot bogatych wiarą, także i dzisiaj były konkretnym narzędziem ewangelizacji. Niech zachęcają do kontemplacji i modlitwy oraz budzą — zwłaszcza w ludziach młodych — ten sam entuzjazm duchowy, jaki ożywiał dawne pokolenia. Maryja Panna, która towarzyszy ludowi chrześcijańskiemu w drodze, niech pomoże nam wprowadzić w nasze codzienne życie Misterium odkupienia, przygotowując nas w ten sposób do obchodów Wielkiego Jubileuszu Roku 2000.