Świątynia hymnem ku czci Boga, wyrzeźbionym w kamieniu

Bracia i siostry w naszym Panu Jezusie Chrystusie!

Wczoraj w Porto Alegre, w Brazylii, odbyła się uroczystość beatyfikacji sługi Bożej Marii Barbary od Przenajświętszej Trójcy, założycielki Zgromadzenia Sióstr Niepokalanego Serca Maryi. Oby głęboka wiara i żarliwa miłość, z jakimi szła ona za Chrystusem, wzbudziły w wielu ludziach pragnienie całkowitego oddania swojego życia dla większej chwały Boga i wielkodusznej służby braciom, zwłaszcza najuboższym i znajdującym się w największej potrzebie.

Dzisiaj z wielką radością poświęciłem tę świątynię Temu, który będąc Synem Najwyższego, uniżył się, stając się człowiekiem, i pod opieką Józefa i Maryi w zaciszu nazaretańskiego domu pouczał nas bez słów o godności i pierwszorzędnej wartości małżeństwa i rodziny, będącej nadzieją ludzkości, w której przyjmowane jest życie od chwili poczęcia po jego naturalny koniec. Pouczył nas także, że cały Kościół, słuchając Jego słowa i żyjąc według niego, staje się Jego rodziną. I jeszcze polecił nam, byśmy krzewili braterstwo, które zaszczepione we wszystkich sercach, rodzi nadzieję.

Żywiąc głębokie nabożeństwo do Świętej Rodziny z Nazaretu, które szerzył wśród ludu katalońskiego św. Józef Manyanet, genialny Antonio Gaudi, zainspirowany jego żarliwą wiarą chrześcijańską, zdołał uczynić tę świątynię hymnem ku czci Boga, wyrażonym w kamieniu. Hymnem ku czci Boga, który — jak przy narodzinach Chrystusa — uczynił najważniejszymi postaciami osoby najpokorniejsze i proste. Gaudi w istocie swoim dziełem pragnął głosić Ewangelię całemu ludowi. Dlatego zaprojektował trzy zewnętrzne portale świątyni jako katechezę o Jezusie Chrystusie, jako wielki różaniec, który jest modlitwą ludzi prostych, w którym można kontemplować tajemnice radosne, bolesne i chwalebne naszego Pana. A także, przy współpracy proboszcza Gila Paresa, zaprojektował i sfinansował z własnych środków szkołę dla dzieci murarzy oraz dla dzieci z najuboższych rodzin dzielnicy, wówczas zaniedbanego przedmieścia Barcelony. W ten sposób urzeczywistnił przekonanie, które wyrażał słowami: «Ubodzy zawsze muszą spotkać się z przyjęciem w świątyni, która jest miłością chrześcijańską».

Po katalońsku:

Tego ranka miałem także przyjemność ogłosić tę świątynię bazyliką mniejszą. W niej mężczyźni i kobiety z wszystkich kontynentów podziwiają fasadę Narodzenia. Rozważajmy teraz tajemnicę wcielenia i zanośmy naszą modlitwę do Matki Bożej, posługując się słowami anioła, i powierzajmy Jej nasze życie i życie całego Kościoła, prosząc jednocześnie o dar pokoju dla wszystkich ludzi dobrej woli.

Benedykt XVI