Zmiany norm w prawie kanonicznym dot. małżeństwa i chrztu

Uzgodnienie norm Kodeksu Prawa Kanonicznego oraz Kodeksu Kanonów Kościołów Wschodnich w sprawach dotyczących małżeństwa i chrztu dzieci przewiduje opublikowany dziś List Apostolski w formie Motu Proprio "De concordia inter Codices".

Nową treść na mocy papieskiej decyzji mają całe kanony lub niektóre paragrafy kanonów Kodeksu Prawa Kanonicznego: 111, 112, 535, 868, 1008, 1009, 1111, 1112, 1116 oraz 1127. Dotychczas w kwestiach tych odwoływano się przez analogię do Kodeksu Kanonów Kościołów Wschodnich.

Chodzi przede wszystkim o warunki ważności zawarcia sakramentu małżeństwa par mieszanych (tj. osób pochodzących z różnych Kościołów). Zmiany określają też okoliczności, w których można dostosować Ryt celebracji do życzenia jednego z nowożeńców oraz jak określać, do którego Kościoła należy dziecko pary.

Wyjaśniono również, że kiedy tylko jedno z rodziców jest katolikiem, dziecko włączone jest do Kościoła katolickiego, do którego to z rodziców należy.

Dodano także, iż dziecko można ochrzcić, kiedy proszą o to rodzice niekatolicy, ale doprecyzowano, że chodzi oczywiście o chrześcijan. Natomiast gdy chodzi o małżeństwo, w obrządku łacińskim może je błogosławić także diakon.

Wszędzie tam, gdzie mówi o tym zachodni Kodeks Prawa Kanonicznego, dodano, że w przypadku małżeństwa między osobami, z których jedna jest obrządku łacińskiego, a druga wschodniego - czy to z Kościoła katolickiego, czy z prawosławnego - musi to być zawsze kapłan. W Kościołach wschodnich bowiem, tak katolickich, jak i prawosławnych, diakoni małżeństw nie błogosławią.

Jak zaznaczono, zmiany w Kodeksie Prawa Kanonicznego wynikają z nasilenia zjawiska migracji i faktu, że wierni Katolickich Kościołów Wschodnich często zamieszkują na terenach zdominowanych przez Kościół łaciński.

W Polsce największym z Kościołów Wschodnich jest Kościół katolicki obrządku bizantyjsko-ukraińskiego.