Strój zakonny Matki Teresy otrzymał ochronę prawną

Białe sari z trzema niebieskimi paskami na obrzeżach - strój zakonny św. Matki Teresy (1910-97) i założonego przez nią Zgromadzenia Misjonarek Miłości - otrzymały opiekę prawną jako "znak chroniony".

Według mediów ochronę prawną tego stroju zakonnego zapewnił specjalizujący się w tej dziedzinie adwokat Biswajit Sarkar, działający z upoważnienia sióstr.

Ochrona prawna jako "znaku chronionego" ma przeszkodzić w wykorzystywaniu znanego na całym świecie charakterystycznego sari misjonarek miłości - poinformował 11 lipca portal "India Today", powołując się na słowa prawnika, który był obrońcą założycielki zgromadzenia. - Prawo wyłączności używania białego sari, ozdobionego błękitnymi paskami, należy wyłącznie do misjonarek miłości - oświadczył Sarkar. Podkreślił też, że jest to pierwszy tego typu przypadek, gdy ochronę prawną otrzymał strój jako "własność duchowa".

Media hinduskie poinformowały w tych dniach, że urząd patentowy w Indiach zaakceptował wniosek adwokata Sarkara 4 września 2016 roku, w dniu kanonizacji Matki Teresy. Nie ogłoszono tej decyzji, gdyż - jak podkreśla adwokat - misjonarki miłości nie przywiązują wagi do obecności w życiu publicznym. Uważa on jednak, że wobec pozbawionego skrupułów i niezgodnego z prawem wykorzystywania wzoru ich stroju konieczne stało się objęcie go ochroną prawną.

Matka Teresa z Kalkuty, czyli Agnes Gonxha Bojaxhiu (1910-97), przeszła do historii jako "matka ubogich". Dzięki swemu zaangażowaniu na rzecz biednych, bezdomnych, chorych i umierających ta założycielka zgromadzenia zakonnego i laureatka Pokojowej Nagrody Nobla w 1979 stała się niezapomnianą postacią. 4 września 2016 kanonizował ją w Watykanie papież Franciszek. W drodze ze swego miejsca urodzenia - Skopje w dzisiejszej Macedonii - do chwały ołtarzy przeżyła ona wiele etapów życia, które prowadziły ją przez niemal wszystkie kraje świata.

W 1959 roku Matka Teresa otworzyła w Kalkucie dom starców i centrum dla trędowatych, w dwa lata później założyła dla nich osadę Shantinagar (Miejsce Pokoju). Nieco później podobne placówki zaczęły powstawać kolejne w wielu dużych miastach Indii a także w innych krajach.

Pierwszy dom za granicą rozpoczął działalność w 1965 roku w Wenezueli, a w 1968 w Europie - w Rzymie, gdzie wkrótce potem powstał zakonne centrum nowicjatu. Ogółem Matka Teresa do swej śmierci powołała do życia 594 domy w 120 krajach. Większość z nich otwierała osobiście, przy czym zawsze zapraszał ją na taką uroczystość biskup miejsca. Założony przez nią w 1985 roku dom dla chorych na AIDS w Nowym Jorku był pierwszą tego typu placówką na świecie.

Matka Teresa założyła też kilka zgromadzeń w ramach jednej rodziny zakonnej.