Zmartwychwstanie Pańskie w Jerozolimie

W bazylice Zmartwychwstania w Jerozolimie radosne "Alleluja" rozbrzmiało już w przedpołudniowych godzinach. Ze względu na obowiązujące reguły Status quo liturgia Wigilii Paschalnej rozpoczęła się rano uroczystym ingresem łacińskiego patriarchy Fouada Twala. W celebracji trwającej ponad trzy godziny wzięli udział biskupi pomocniczy, nuncjusz apostolski w Jordanii i Iraku oraz liczni kapłani, osoby konsekrowane i pielgrzymi.

Po poświęceniu nowego ognia przy Kamieniu Namaszczenia procesja przeszła przed kaplicę Grobu Pańskiego, gdzie patriarcha zapalił paschał od płomienia oliwnej lampki, nieustannie płonącej w miejscu zmartwychwstania. Ten symboliczny gest przypomniał, że nowy ogień, jako znak Bożego życia, daje zmartwychwstały Chrystus.

We wprowadzeniu do Liturgii Słowa patriarcha modlił się słowami: "W tych świętych miejscach Kalwarii i Grobu Pańskiego, które były świadkami śmierci i zmartwychwstania Pana, prosimy Cię Boże, nasz Ojcze, abyś dopełnił dzieło zbawienia rozpoczęte w dniu Paschy".

Historię zbawienia przedstawioną w czytaniach ze Starego i Nowego Testamentu zakończyła ewangelia o zmartwychwstaniu, uroczyście odśpiewana przez patriarchę.

Poświęcenie wody oraz odnowienie przyrzeczeń Chrztu Świętego uczestniczący w liturgii przeżywali ze świadomością, że są w Jerozolimie, obok Kalwarii i Grobu Jezusa.

Dla wierzących w Chrystusa obecna bazylika jest historycznym miejscem śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. Przekazy zapisane w różnych dokumentach i dowody archeologiczne pomagają nam do zdobycia pewności zakotwiczonej w wierze. Sam fakt, że po zburzeniu Jerozolimy cesarz Hadrian w 135 r. kazał na tym miejscu wznieść Kapitol nowego miasta Aelia Capitolina, chcąc zatrzeć ślady historycznej i geograficznej obecności Chrystusa, nie jest bez znaczenia. Autentyczność miejsca potwierdza przede wszystkim istniejąca od początku IV wieku bazylika, która stanowi serce chrześcijańskiej Jerozolimy.

W katolickich parafiach Ziemi Świętej liturgia Wigilii Paschalnej jest celebrowana w godzinach wieczornych, zgodnie z przepisami liturgicznymi. Biorą w niej udział nie tylko lokalni wierni, lecz także liczni pielgrzymi.