Proboszcz prawdę ci powie, czyli co z tym Kościołem? | Podcast Dialogi w połowie drogi - odc. II/37 (55)

„Dialogi w połowie drogi” – odcinek 55. Ewa Skrabacz i Wojciech Ziółek SJ rozmawiają o międzynarodowym spotkaniu „Proboszczowie dla synodu”, które od 28 kwietnia do 2 maja odbywało się w podrzymskiej miejscowości Sacrofano. Brali w nim udział przedstawiciele proboszczów z całego świata, a Wojciech Ziółek był delegatem Kościoła katolickiego w Rosji.

Autorzy podcastu wychodzą od jego osobistych doświadczeń wyniesionych z tego spotkania, ale poruszają też szerszą tematykę drogi synodalnej w Kościele. Mówią między innymi:

• Katolickość, czyli powszechność Kościoła to bezcenna wartość, do której szybko przywykamy i – uważając ją za coś oczywistego – przestajemy ją cenić. Dlatego potrzeba takich globalnych spotkań – 193 delegatów z 99 krajów świata – żeby tej wartości doświadczyć tak bardzo namacalnie. Widać to jeszcze wyraźniej z perspektywy Rosji, zawsze – a szczególnie teraz, w czasie wojny – z podejrzliwością i nieufnością podchodzącej do wszystkiego, co „nie nasze”, obce, spoza Rosji.
• Powszechność Kościoła ujawnia się również w braterskiej serdeczności i pozbawionej dystansu bliskości. Takie braterstwo, bliskość i równość we wzajemnych relacjach jeszcze dwadzieścia lat temu były absolutnie nie do pomyślenia. Co się zmieniło, że teraz stają się czymś oczywistym? Odpowiedzią jest trwający kryzys Kościoła. To on sprawił, że spokornieliśmy i zbliżyliśmy się do siebie. Może więc nie chodzi o szybkie zaradzenie kryzysowi i wyjście z niego? Może trzeba, by ten kryzys trwał i dalej zmieniał Kościół na lepsze?
• Kryzys to jakaś słabość, jakiś rozstrój i wymagająca leczenia choroba. Papież Franciszek często mówi, że Kościół to szpital polowy. Powołując się na tę papieską metaforę, nigdy jednak nie możemy zapominać, że w tym szczególnym szpitalu polowym mamy być nie stawiającymi diagnozę lekarzami – bo lekarz jest tylko jeden, czyli Pan Jezus – tylko pacjentami, uznającymi swoją niemoc i w pełni ufającymi wskazaniom Lekarza. Jedynie w taki sposób będziemy mogli doświadczyć tego, co w każdym szpitalu najistotniejsze, czyli uzdrowienia i związanej z nim radości.