"Dziennik Polski": egzotyczni olimpijczycy na UJ

Stanowczo za dużo generalizacji w tym artykule. UJ faktycznie rozszerzył uprawnienia osób, które zostały finalistami i laureatami w przeróżnych konkursach, ale bez przesady. Może nie słusznie, ale podejżewam, że autor, czy autostka tego artykułu nie jest w stanie merytorycznie ocenić poziomu tych olimpiad, a jedno jest pewne - na żadnej z nich tytułu nie zdobywa się bez nauki. Skąd można wiedzieć, czy laureat z Wiedzy o Żywieniu i Żywności nie musiał uczyć się więcej niż ten z Biologicznej, i czy jego wysiłek zasługuje na mniejsze docenienie, bo jego konkurs jest niszowy? Finalistka polonistyki nie miała wstępu wszędzie. Na Collegium Medicum nie ma żadnych uprawnień, poza Wydziałem Nauk o Zdrowiu, gdzie jako finalistka ma max. wynik przedmiotowy, co w praktyce oznacza 50/100 p., czyli w zasadzie nic jej to nie daje. Wstęp na kierunki typu astonomia czy fizyka mają laureaci wszystkich olimpiad, ponieważa na mało kto chce iść i bez osiągnięć. Jest to forma zdobycia studentów, a na dodatek takich, którzy wykazali się ponad przeciętną chęcią zdobywania wiedzy i umiejętnościami w LO. Jeżeli ludzie wkładają pracę w przygotowanie się do konkursów na poziomie przkeraczającym rozszerzenie w szkole średniej, to raczej dobrze rokuje to na ich karierę studencką i powinni być pożądani przez uniwersytety. Nie rozumiem, dlaczego miano by im odbierać prawo do chociaż częściowych przywilejów w rekrutacji. W tej chwili są one faktycznie trochę za duże, ale tylko trochę.

Sam się zdziwiłem, gdy finalistka olimpiady polonistycznej mogła w tym roku na UJ wybrać sobie dowolny kierunek studiów - w tym ścisłe. Takiego absurdu jak żyję jeszcze nie widziałem. Aby studiować na UJ historię wystarczy zdana matura z matematyki, bo z historii matura jest, jak zauważył pewien profesor z UJ, zbyt trudna. I niech ktoś mi powie, że żyjemy w normalnym kraju.