Kraków: wystawa "Rapsodycy na kliszach pamięci"

Prezentacja jest częścią większego projektu pt. "Emanacja Rapsodyków", realizowanego przez Scenę Papieską Instytutu Dialogu Międzykulturowego im. Jana Pawła II. "Realizując ten projekt zaplanowałam, że na jesień zostanie zorganizowana właśnie taka wystawa, która łączy w sobie dwa ważne wydarzenia bieżącego roku kalendarzowego. Ustanowienie go rokiem Jana Pawła II, jak i przypadające w nim obchody jubileuszu 250-lecie teatru publicznego w Polsce" - powiedziała Dominika Jamrozy, kurator ekspozycji i koordynator Sceny Papieskiej.

Na wystawę składają się przede wszystkim zbiory Archiwum Narodowego w Krakowie. Są to zdjęcia, afisze, plakaty i projekty kostiumów, ilustrujące dzieje i bardzo ambitny repertuar Teatru Rapsodycznego, który miał bardzo ważne znaczenie w dziejach teatru polskiego XX wieku. 

Jak podkreśliła Jamrozy, nie można mówić o Tatrze Rapsodycznym bez wspomnienia osoby Karola Wojtyły - i to nie tylko jego występów aktorskich w początkach tego teatru, ale również wsparcia, którego cały czas udzielał tej scenie już jako ksiądz, biskup czy kardynał. "Ojciec Święty pojawia się tutaj poprzez swoje słowo - teksty, które publikował na łamach ‘Tygodnika Powszechnego’ w latach 50. i 60. ubiegłego wieku. Są to fragmenty z jego recenzji, które są najlepszym komentarzem do tego, co artyści związani z Teatrem Rapsodycznym proponowali" - oceniła.

Ekspozycję można zobaczyć na dziedzińcu Archiwum Narodowego w Krakowie (ul. Sienna 16) od poniedziałku do czwartku w godz. 8:00-19:00 oraz w piątki w godz. 10:00-16:00. 

Współorganizatorami wystawy są Archiwum Narodowe w Krakowie i ZASP - Oddział w Krakowie. Patronat honorowy nad wystawą objął kard. Stanisław Dziwisz, metropolita krakowski oraz Stowarzyszenie Polskich Artystów Teatru, Filmu, Radia i Telewizji.

Teatr Rapsodyczny był konspiracyjnym teatrem założonym w 1941 r. w Krakowie, pod kierownictwem Mieczysława Kotlarczyka. W czasie okupacji teatr występował w prywatnych mieszkaniach dla specjalnie zapraszanej publiczności. W latach powojennych teatr został uznany za szkolny i otrzymał uprawnienia zawodowe. Do zespołu aktorskiego należeli m.in.: Barbara Horawianka, Halina Królikiewicz (Kwiatkowska), Danuta Michałowska, Krystyna Ostaszewska, Karol Wojtyła, Mieczysław Voit (1948-55), Mieczysław Kotlarczyk, Maciej Maciejewski oraz Antoni Żuliński. Teatr został definitywnie rozwiązany w 1967 r.