#anna świerzyńska

My, Matki Polki, wieczne zabiegane, utrudzone i obciążone. Śpiące za mało, jedzące w biegu. I z wyrzutami sumienia. Bo zabałaganiony dom, bo zdenerwowanie i podniesiony głos, bo za mało czasu, bo za dużo słów...

W najśmielszych snach nie podejrzewałam, że będę tak zorganizowana, tak szybka, tak cierpliwa, radosna i tak szybko nauczę się odpuszczać, gdy urodzę trzecie dziecko.

"Mamo, dlaczego mnie zabiłaś?". Padłam jak nieżywa. Zalał mnie niewysłowiony ból. Chciałam biec, krzyknąć "wybacz", chciałam go zatrzymać, wtulić się w niego. Tyle lat czekałam, tyle lat błagałam. Tyle lat marzyłam, że mi wybaczy. Moje życie skończyło się wraz z jego życiem.

{{ article.description }}