Urodził się we wschodniej Polsce w połowie XIX wieku. Był księdzem diecezji przemyskiej, potem salezjaninem, aż w końcu założył nowe zgromadzenie zakonne michalitów. Był bez reszty oddany posłudze dzieciom i młodzieży, szczególnie tym zaniedbanym, osieroconym i pochodzącym z ubogich rodzin. Ta ‘opcja na rzecz ubogich’, jak byśmy ją dzisiaj nazwali, przenikała całą jego działalność. 30 stycznia Kościół wspomina błogosławionego Bronisława Markiewicza, michalitę.
Libreria Editrice Vaticana
List ws. beatyfikacji trzech polskich Sług Bożych: Władysława Findysza, Bronisława Markiewicza i Ignacego Kłopotowskiego.
Jego pasją było wychowanie młodzieży, której poświęcił całe swoje życie. Urodził się 13 lipca 1842 r. w Pruchniku k. Jarosławia. W rodzinnym domu otrzymał staranne wychowanie religijne. Będąc w gimnazjum w Przemyślu, przeżył dość głęboki kryzys wiary, co z pewnością pomogło mu zrozumieć w późniejszym czasie problemy nastolatków. Usłyszawszy Boży głos, wzywający go do służby kapłańskiej, w 1863 r. wstąpił do seminarium przemyskiego, a po jego ukończeniu w 1875 r. przyjął święcenia kapłańskie.
{{ article.description }}