#Być dla innych

Anastazja Kryvenko, fotomodelka: Komuś może się wydawać, że takie pozowanie do zdjęć to praca lekka, miła i przyjemna. I na pewno ma rację. Ale trzeba mieć też mocną psychikę, mnóstwo czasu i być bardzo cierpliwym.

„Zdolny, ale leniwy” − jakże często słyszymy to dziwne sformułowanie w ustach nauczyciela w stosunku do inteligentnego ucznia, z którym na dobrą sprawę nie wiadomo co zrobić. Jest powszechnie znaną prawdą, a właściwie tajemnicą poliszynela, że szkoła polska przedkłada przeciętnych średniaków nad niesfornych mądrali.

Mateusz był dzieckiem chcianym. Ja kończyłam studia, mąż dobrze zarabiał, byliśmy pełni zapału. Rzeczywistość okazała się jednak trudna. Mały płakał nocami, mąż uspokajał go na rękach czasem do czwartej rano (po szóstej wstawał do pracy...), ja traciłam pokarm, ale uporczywie chciałam go karmić naturalnie. Rodzina stała z boku. „Musicie jakoś przetrwać te pierwsze miesiące” – słyszeliśmy na prawo i lewo. Jednym słowem – koszmar.

Tematem przewodnim najnowszego numeru kwartalnika "BYĆ DLA INNYCH" jest płeć i wychowanie.

W tym miesiącu oddajemy do rąk wszystkich zainteresowanych wychowaniem - 4. numer kwartalnika BYĆ DLA INNYCH. Tematem przewodnim nowego numeru jest ETYKA KOMUNIKACJI MIĘDZYLUDZKIEJ.

Jedziemy dziś na tą dżamprezkę. Będzie cool. Krejzolskie klimaty będą, beka na maksa. Taka akcja będzie, że hej, totalny czad... Nie mam problemu ze zrozumieniem powyższej wypowiedzi, choć jest ona oczywistym przykładem slangu młodzieżowego.

Chris Lowney, przez siedem lat był w zakonie jezuitów, później pracował na stanowiskach kierowniczych w banku J.P. Morgan & Co. w Nowym Jorku, Tokio, Singapurze i Londynie. Otrzymał tytuł doktora honoris causa w St Luis University, Marymount Manhattan University i University of Great Falls. Jego pierwsza książka „Heroic Leadership1” stała się bestsellerem oraz została ogłoszona książką roku 2003 magazynu ForeWord. To tej pory została przetłumaczona na 10 języków. W języku polskim ukaże się w roku 2010.

Jak w tygodniu pełnym różnych zajęć znaleźć czas, by dłużej przebywać z synem? Codzienne obowiązki utrudniają mi możliwość częstszych rozmów, a o wspólnym wyjeździe zupełnie nie ma mowy, przynajmniej w najbliższym czasie. Poza tym nie wiedziałbym jak taką rozmowę rozpocząć, o czym tak naprawdę rozmawiać?

Tematem przewodnim nowego numeru kwartalnika o wychowaniu "Być dla innych" są obawy rodziców.

Mój dorastający syn zaczął sprawiać nam duże kłopoty. Teraz są wakacje, ale pierwsze sygnały przyszły ze szkoły. Wagarował, źle odnosił się do nauczycieli, nie słuchał ani mnie, ani męża. Boimy się, co będzie w nowej szkole i jak przetrwamy wakacje. Jest to dla nas prawdziwy szok. Nie wiemy z mężem co mamy dalej robić. Sprzeczamy się, które z nas zawiniło. Moi rodzice stwierdzili, że jestem złą matką. A ja przecież tak bardzo kocham moje dziecko. Mam żal do siebie, ale też mam żal do bliskich, że nie wspierają mnie w trudnym momencie. A jeśli już powiedzieli, że jestem złą matką, to czemu nie powiedzieli nam co dalej?

Jednym ze współczesnych znaków czasu jest zapotrzebowanie na prawdziwego mężczyznę. Świadczy o tym nie tylko przebój z dawnych lat: „Gdzie ci mężczyźni?”, czy kultowy film „Chłopaki nie płaczą”, ale także tematyka różnych wykładów, sympozjów, czy współczesnych książek katolickich.

{{ article.description }}