"Przez kilkanaście miesięcy była więziona i gwałcona młoda dziewczyna. (...) Jest w Polsce człowiek, dla wielu - niestety - autorytet, który postanowił wykpić wielką zbrodnię dokonaną na tej kobiecie" - pisze jezuita.
prof. Regina Pawłowska
Dzisiaj w imię wolności i równości najpierw w języku, a potem w rzeczywistości obnaża się człowieka, odbiera mu się godność oraz niszczy się intymność.
Wojciech Jędrzejewski OP
Mówi Apokalipsa: Masz imię, że żyjesz, ale jesteś martwy. To dosyć powszechne zjawisko, gdy za nazwą nie kryje się rzeczywistość. Gdy za pozornie dobrym uczynkiem kryje się wyrachowanie, cwaniactwo, handel itd...
Ludwika Tomala / slo
Kiedy dziecko stłucze szklankę, a my skomentujemy to słowem "brawo!", używamy ironii. Ale jak taki komentarz może zrozumieć dziecko? I właściwie, w jakim wieku zaczyna się ironię zauważać? Odpowiedzi na takie pytania szuka Natalia Banasik z Wydziału Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego.
Józef Augustyn SJ / slo
"Nic tak nie sprzyja przebudzeniu w nas zdolności do rozumienia innych, jak szarpiące duszę rozmyślania nad własnymi przestępstwami, błędami i przeoczeniami"
Kwitnie moda na cynizm. Widoczny jest w mediach, polityce, biznesie, reklamie, a nawet w sztuce. Cynizm to lekceważące negowanie ideałów, norm moralnych i religijnych oraz uznawanych autorytetów; to także deprecjonowanie szanowanych instytucji i przyjętych sposobów zachowania.
O ile skrupulanci wszędzie dopatrują się grzechu, o tyle cynicy, lekceważąc uznane normy, nie doświadczają żadnego grzechu. U osób cynicznych możemy mówić o atrofii, eutanazji czy aborcji sumienia. W głębokiej postawie cynicznej sumienie zdaje się nie funkcjonować.
Stanisław Morgalla SJ
Jak wznieść się ponad skrupuły i cynizm? Jakiego zwrotu w sobie dokonać, by przezwyciężyć te negatywne postawy? I czy w ogóle ma sens mówienie o wznoszeniu się ponad skrupuły albo cynizm?
{{ article.description }}