#Czas Serca

Papież Jan Paweł II zostanie ogłoszony błogosławionym już 1 maja tego roku, w pierwszą niedzielę po Wielkanocy – niedzielę Miłosierdzia Bożego. – Cieszył się ogromną opinią świętości za życia, kiedy umierał i po śmierci – ogłosił Watykan.

„Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj…” – tę prośbę kierujemy do Pana podczas każdej Eucharystii. Później jednak wyproszony dar trafia na śmietnik. Szacuje się, że Polacy rocznie marnują i wyrzucają aż 4 miliony ton żywności. To tak jakbyśmy trzykrotnie zapełnili jedzeniem budowany w Warszawie Stadion Narodowy!

Doświadczenie, którym pragnę się podzielić, jest doświadczeniem duszpasterza praktyka. U jego początku jest Jubileuszowy Rok 2000. Wówczas to zrodziło się w mojej duszy pytanie: Co powinienem zrobić, aby otworzyć człowieka na Chrystusa w tym szczególnym roku? Chrystusowe poszukiwanie zagubionych, ludzi o zagmatwanym losie, życiowych rozbitków przyniosło podpowiedź: spróbuj pomóc tym, „którzy się źle mają”. Ale jak im pomóc?

Z Grzegorzem Markowskim, wokalistą zespołu Perfect, rozmawia Dorota Mazur.

Wiara w Jezusa Chrystusa, wcielonego Syna Bożego stanowi o tożsamości chrześcijaństwa. Każdemu myślącemu człowiekowi nasuwa się jednak pytanie: skąd płynie nasza wiedza o Jezusie Chrystusie? Czy jest ona zakotwiczona jedynie w wierze Kościoła, czy też możemy odwołać się do konkretnych dokumentów historycznych? To pytanie było w historii źródłem poważnych kontrowersji dla teologów i badaczy chrześcijaństwa.

Według danych GUS z 2004 roku niepełnosprawni w Polsce stanowią 16 procent ogółu społeczeństwa. Praktycznie oznacza to, że w każdej rodzinie, bliższej lub dalszej, jest osoba niepełnosprawna.

Drzwi domu ustąpiły pod naciskiem oprawców. Ich żądne krwi oczy szukały kolejnych ofiar. Cała rodzina klęczała przed Najświętszym Sakramentem. Matka, wiedząc, co ich czeka, poprosiła o ostatnią chwilę wspólnej modlitwy. W odpowiedzi otrzymała cios maczetą…

Pisanie o przyjaźni może się wydawać czymś banalnym. Cóż wielkiego – przyjaciel. Przecież każdy ma znajomych, kolegów, koleżanki, dorośli zwykle mają współmałżonka. Zgoda – mamy liczne kontakty z innymi. Czy jednak są to relacje przyjacielskie? Zastanówmy się tak uczciwie – czy mamy choć jedną osobę w swoim otoczeniu, z którą możemy o wszystkim porozmawiać, zwłaszcza o sprawach poważnych, trudnych, czy jest to osoba, na którą możemy liczyć?

Jeszcze dobrze nie przygasną znicze, nie minie zaduma związana ze świętem zmarłych, a już specjaliści od reklamy i komercji robią wszystko, abyśmy zaczęli oddychać atmosferą świąt Bożego Narodzenia. Ulice zapełniają się kolorowymi lampkami, pojawiają się choinki, a w centrach handlowych przy melodii kolęd i ogłaszanej coraz to nowej promocji snują się tłumy Mikołajów.

Nie wszyscy mają szczęście mieć świętych rodziców, takich jak np. Louis i Zélie Martin – beatyfikowani rodzice św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Co z całą rzeszą tych, których rodzice nie mogą służyć za dobry przykład? Jak czcić rodzica, dla którego dziecko bywa obciążeniem albo zabawką? Jak dzieci mają się nauczyć miłości od nieświętych rodziców?

Aniołki – tak często mówią o swoich dzieciach, choć nie ma to uzasadnienia teologicznego. Ale czasem trudno jest mówić o maluszku, który umarł, mając zaledwie 2 cm. Około 40 tys. kobiet w Polsce każdego roku przeżywa tragedię poronienia.

Bartymeusz, syn Tymeusza spod Jerycha, dotknięty był ślepotą. Z „reportażu” św. Marka wynika, że nie był niewidomym od urodzenia. (...) dzielił los żebraków, wyobraźnią jednak ciągle wracał do tamtych lat, kiedy mógł chłonąć oczami fascynującą rzeczywistość. Gdy się dowiedział, że Jezus przybył do Jerycha, krzyczał co sił: „Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną!”. Jezus kazał Bartymeusza zawołać.

8 lipca 2010 roku kard. Stanisław Nagy obchodził 65-lecie święceń kapłańskich. W tym roku w Wydawnictwie DEHON ukazała się książka będąca zapisem rozmowy kardynała z ks. Zbigniewem Morawcem SCJ.

Wynagradzamy Twemu Sercu, Maryjo! Nabożeństwo pięciu pierwszych sobót miesiąca.

Żyjemy w świecie, który bardzo ceni sobie wolność jednostki i prawo do dokonywania własnych, nieskrępowanych wyborów. Jest to zapewne wielka wartość. Czy jednak nie ma tu żadnych granic? Czy ta nieskrępowana wolność, zwłaszcza w dziedzinie moralnej, nie przynosi zagrożeń i szkód dla samego człowieka?

Hasło X Dnia Papieskiego przypadającego w tym roku 10 października nawiązuje do świętości. Po podpisaniu przez Benedykta XVI dekretu o heroiczności cnót Jana Pawła II możemy się spodziewać, że w niedalekiej przyszłości odbędzie się beatyfikacja sługi Bożego. Poprzez tegoroczne hasło Kościół chce zwrócić naszą uwagę na temat świętości i odwagi podążania jej drogą oraz przygotować nas na wydarzenie, jakim będzie wyniesienie na ołtarze Jana Pawła II.

„Prosimy Cię, zmiłuj się nad nami wszystkimi i daj nam udział w życiu wiecznym z Najświętszą Bogurodzicą Dziewicą Maryją…” (z II modlitwy eucharystycznej).

Wietnamski kardynał François Xavier Nguyên van Thuân wygłosił w Watykanie w 2000 roku rekolekcje. Jedną z nauk zatytułował Sztuka kochania (nie mylić z książką Michaliny Wisłockiej). Ukazał w niej wszystkie istotne cechy miłości, o której nauczał Jezus Chrystus. Oto one:

Nawet w małej księgarni można znaleźć poradniki odpowiadające na pytanie: jak się ubierać albo jak się nie ubierać. Ich liczba na księgarskich półkach i rosnąca popularność telewizyjnych programów prowadzonych przez stylistów pokazują, że temat cieszy się dużym zainteresowaniem. Z drugiej strony mądrość „nie szata zdobi człowieka” ma wciąż wielu zwolenników. Dopiero dziewczynka w przesadnie strojnej komunijnej sukience, roznegliżowana nastolatka w kościele czy panna młoda w przezroczystej sukni zwracają naszą uwagę na to, że o stroju i wyglądzie trzeba mówić i że jest to temat… wychowawczy.

Ewangeliczna przypowieść o synu marnotrawnym jest tematem jednego z najwybitniejszych dzieł Rembrandta zatytułowanego Powrót syna marnotrawnego. To jeden z tych obrazów, których klimat sprawia, że czujemy się świadkami czy wręcz uczestnikami niezwykłego misterium.

{{ article.description }}