‘Ciasne drzwi’. By przez nie przejść wystarczy uznać swoją grzeszność i potrzebę przebaczenia. Nie zbawiamy się sami. To nie w naszej mocy. Drzwi są ciasne, bo przez nie nie może przejść moje wybujałe ‘ja’, poczucie wyższości i sprawiedliwości. To musi zostać ‘na świecie’. Do życia wiecznego zabiorę tylko uczynki miłosierdzia, kiedy idę śladami Pana.
Co odróżnia pasterza od złodzieja i bandyty w Kościele? Najpierw postawa wdzięczności wobec Boga i odpowiedzialności za innych, nie tylko za wiernych we wspólnocie, ale też za dzieci w rodzinie.
{{ article.description }}