#judaizm

Syjon był twierdzą na wzgórzu, na którym Dawid założył swoją stolicę; z czasem nazwę tę rozciągnięto na wzgórze Świątyni, a później na całą Jerozolimę. Syjon kojarzy się też z ideą syjonizmu, która w XIX wieku stała się ruchem politycznym wyrażającym tęsknotę do Ziemi Obiecanej i dążącym do utworzenia państwa żydowskiego. Jednakże Syjon ma również wymiar teologiczny. To miejsce przebywania i królowania Jahwe pośród swojego ludu, z którego przyjdzie zbawienie, a stąd w chrześcijaństwie Syjon Nowego Przymierza to Nowe Jeruzalem - Kościół. Autor śledzi dzieje pojęcia i teologii Syjonu w Starym i Nowym Testamencie, bogato ilustrując wywód cytatami biblijnymi.

Urodziłam się w Polsce, w rodzinie katolickiej i zostałam też wychowana w katolickiej wierze. Od ponad pięćdziesięciu lat mieszkam w Izraelu, państwie Żydów. Przybyłam tu wraz z moim mężem Saszą. On był Żydem.

Charakter świąt judaizmu zmieniał się w ciągu wieków. Najwyraźniej widać to na przykładzie cyklu świąt pielgrzymich, do których zalicza się Pesach, Święto Tygodni oraz Święto Namiotów (por. Wj 23, 14 nn; Pwt 28 n). Święta te są łatwo rozpoznawalne jako święta rolnicze, w czasie których pielgrzymi wyruszali do Świątyni, aby złożyć tam ofiarę ze zbóż i owoców w podziękowaniu za zebrane plony.

"Izrael stworzył Biblię, zaś Biblia stworzyła Izrael” – to powiedzenie zwięźle, lecz prawdziwie wyraża miejsce i rolę Biblii w tożsamości i dziejach wyznawców judaizmu. Religia żydowska nie jest monolitem – a stwierdzenie to dotyczy nie tylko jej współczesnego zróżnicowania, lecz również dawniejszej i nowszej historii.

Bliski Wschód rozpięty między trzema kontynentami - Europą, Azją i Afryką - to swoisty zwornik dziejów ludzkości i człowieka.

7 czerwca 1967 roku – po tak zwanej wojnie sześciodniowej – izraelskie oddziały wojskowe zdobyły Jerozolimę Wschodnią. Minister obrony Mosze Dayan wraz z ówczesnym naczelnym generałem sił wojskowych Icchakiem Rabinem oświadczyli uroczycie pod Ścianą Płaczu: „Jerozolima jest wolna. Dotychczas podzielona stolica Izraela jest zjednoczona. Powróciliśmy na nasze święte miejsca, aby się z nimi nigdy nie rozstać”.

Z Marcinem Wodzińskim, kierownikiem Zakładu Studiów Żydowskich Uniwersytetu Wrocławskiego, rozmawia Józef Augustyn SJ

Chasydyzm w całości wywodzi się z ziem polskich i nawet bywa nazywany chasydyzmem polskim. To część także polskiej kultury – powinniśmy ją znać i pielęgnować pamięć o niej. Bez tego do końca nie zrozumiemy naszej przeszłości.

Jedyną kobietą określaną w Torze mianem „matki w Izraelu” była Debora z Księgi Sędziów. Wszelako nie tylko ją mamy na myśli, mówiąc o matkach biblijnych. Na ogół do ich grona zaliczamy Sarę, Rebekę, Rachelę i Leę.

Dużo jeszcze pozostaje do zrobienia. Mimo to jestem głęboko wdzięczna, że urodziłam się jako ortodoksyjna Żydówka w erze feminizmu. Jestem wdzięczna, iż będąc oddana sprawie równości, nie musiałam opuszczać mojej własnej wspólnoty, aby tę równość odnaleźć.

Kwestia równouprawnienia kobiet, jak żaden inny problem, doprowadziła w minionych dziesięcioleciach do daleko idących przemian judaizmu. Zostały przy tym poddane próbie: przekaz biblijny, tradycja prawna oraz kult.

Wbrew powszechnej opinii judaizm nie jest religią jednolitą. W jej kilkutysięcznej historii, wyodrębniło się kilka nurtów, wpływających w istotny sposób na życie codzienne Żydów na całym świecie

{{ article.description }}