#kierownictwo duchowe

Skąd bierze się potrzeba kierownictwa duchowego? Wpisana jest ona głęboko w życie uczniów Jezusa Chrystusa, pragnących podążać za Mistrzem z Nazaretu. Na drogach naszej wiary, nadziei i miłości to On jest pierwszym i najważniejszym Kierownikiem.

Problematyka kierownictwa duchowego jest zagadnieniem interdyscyplinarnym. Obok spraw natury duchowej i moralnej podejmuje również konkretne problemy ludzkie. Stąd też w Sztuce kierownictwa duchowego Czytelnik otrzymuje bardzo szerokie spektrum tematów z zakresu teologii, historii duchowości, psychologii ogólnej i psychologii komunikacji, dzięki którym będzie mógł uczyć się integralnego spojrzenia na człowieka, na jego duchowe i ludzkie doświadczenia.

Choroba w życiu człowieka nie jest niczym wyjątkowym. Jest integralną częścią jego kondycji, polegającej na przygodności i przemijalności, a więc pewnej fundamentalnej niedoskonałości, która w chorobie dochodzi do głosu, niekiedy w sposób bardzo dojmujący.

Kurs formacyjny dla kierowników duchowych organizuje od lutego Szkoła Formatorów, działająca przy Akademii "Ignatianum" w Krakowie. Księża i siostry zakonne, którzy wezmą w nim udział będą uczyć się odróżniać problemy duchowe od osobowościowych a także jak towarzyszyć osobom rozeznającym powołanie czy np. przeżywającym kryzysy. Swoją wiedzą i doświadczeniem podzielą się z nimi cenieni kierownicy duchowi m.in. jezuici o. Józef Augustyn i o. Krzysztof Dyrek a także werbistka s. Alekdandra Huf.

"Kapłan sługą Bożego miłosierdzia". Taki tytuł noszą wskazania dla spowiedników i kierowników duchowych, które wydała Kongregacja ds. Duchowieństwa. Podpisali je 9 marca, na początku Wielkiego Postu prefekt tej dykasterii kard. Mauro Piacenza i jej sekretarz abp Celso Morga Iruzubieta.

Co to znaczy być matką duchową dzisiaj i czy kobieta może być przewodniczką duchową dla mężczyzn? - rozmowa z m. Jolantą Olech, urszulanką, byłą przełożoną generalną tego zgromadzenia.

75-lecie istnienia obchodzi prowadzony przez karmelitów bosych Papieski Wydział Teologiczny Teresianum, erygowany 16 lipca 1935 r., a nawiązujący do nauczania świętych mistyków Teresy od Jezusa i Jana od Krzyża. Od samego początku skupił się on na teologii duchowości w kontekście antropologii. Z czasem powstał w jego ramach instytut duchowości – przypomniał Papież, przyjmując w Watykanie studentów i profesorów tej rzymskiej uczelni.

Towarzyszenie duchowe jest aktywnością wypływającą z potrzeby twórczości, realizuje się w relacji międzyludzkiej opartej na bezinteresownej życzliwości. Towarzyszący nie może być nastawiony przede wszystkim na skuteczność, przeważnie nieuchwytną dla niego. Podejmuje służbę w najszlachetniejszym tego pojęcia znaczeniu: staje się pomocnikiem Ducha Świętego w procesie duchowego rozwoju wolnej osoby ludzkiej.

Pośród trosk, jakie niesie życie, i wyzwań, jakie stawia przed nami wiara, wielu szuka dziś indywidualnego kierownictwa duchowego i wsparcia w postępie na drodze do Boga. Ta książka to pomoc zarówno dla kierowników duchowych, jak i osób korzystających z kierownictwa, które wyszły poza początkowy etap tej drogi.

{{ article.description }}