#klauzura

Zadano mi pytanie czy warto mówić o trudnych sprawach, które dzieją się w zakonach żeńskich w Polsce. Dla sensacji? Dla podważenia jakiegoś autorytetu? Myślałam tak przez kilkanaście lat doświadczając rzeczywistości życia konsekrowanego. Jakiś czas temu coś się zmieniło.

Tego jeszcze nie było, żebyśmy my, mniszki klauzurowe, stały się nagle ekspertami, pytanymi przez świeckich, jak żyć. Ale pytania płyną: całe mnóstwo porządnych ludzi znalazło się nagle w czymś całkiem podobnym do klauzury, nie bardzo sobie z tym radzą, i chcieliby skorzystać z naszego doświadczenia: jak my sobie radzimy. Wiele z nas żyje przecież w ten sposób bardzo długo – i żyje. Więc jak?

W uroczystość Matki Bożej Dobrej Rady, 26 kwietnia 2018 r., bp Jerzy Mazur dokonał uroczystego erygowania Klasztoru Mniszek Bosych Zakonu Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel.

Przez wieki żyły w odosobnieniu od świata, poświęcając czas na modlitwę w ciszy. Dziś 10 zakonnic, które żyją w klasztorze Św. Klary, zrywa zasłonę milczenia na Facebooku.

Czytanie Ewangelii, dzielenie się opłatkiem, śpiewanie kolęd i udział w Pasterce - wspólnoty zakonne, nawet o bardzo surowej regule, obchodzą święta Bożego Narodzenia tak, jak przeciętne polskie rodziny. - To bardzo radosne dni dla każdej wspólnoty - zapewniają zakonnice.

Z okazji rozpoczynającego się 30 listopada Roku Życia Konsekrowanego kamedułka m. Weronika Sowulewska OSBCam., przewodnicząca Konferencji Przełożonych Żeńskich Klasztorów Kontemplacyjnych w Polsce, wystosowała list, w którym zachęca ponad 1,3 tys. mniszek klauzurowych w całej Polsce nie tylko do radykalizmu Ewangelii, ale, cytując słowa papieża Franciszka, do obudzenia świata.

Światowy rekord życia za klauzurą pobiła siostra Teresita. Zakonnica ma 103 lata, a za klauzurą żyje od 84 lat. Mieszka w cysterskim klasztorze koło Guadalajary w Hiszpanii. W sierpniu opuści klasztorne mury, aby spotkać się z Benedyktem XVI podczas Światowych Dni Młodzieży w Madrycie.

{{ article.description }}