Wbrew pozorom rozwój miłości zależy także od umiejętności przyjmowania, której jedną z form jest słuchanie zarówno Słowa jak i drugiego człowieka.
Dobrym Samarytaninem jest najpierw Chrystus, który nie pyta, co jest źródłem naszych cierpień, bólu i osamotnienia. Nie docieka, czy cierpimy z własnej winy czy nie.
Jeśli w otaczającym nas świecie napotykamy złe wydarzenia, nie powinniśmy się skupiać wyłącznie na lęku, które one wywołują.
W podobny sposób myślą i postępują także ludzie niewierzący. Czym się często różnią od nich wierzący? Tym, że chodzą do kościoła? Wtedy nie ma to większego wpływu na ich codzienne życie.
Jakże często nasze przygotowanie do świąt to pobożne usiłowanie, aby ukryć naszą duchową nagość, zarówno przed Bogiem jak i przed sobą i innymi ludźmi.
{{ article.description }}