#pismo święte

Wędrówka Izraela po pustyni trwała 40 lat. U jej kresu Mojżesz oznajmił, że nie wejdzie z ludem Izraela do Ziemi Obiecanej, lecz zobaczy ją ze szczytu góry Nebo i tam umrze. Całkiem blisko tej góry wznosi się inna. Jej położenie zdaje się wskazywać, że tam właśnie Jezus podjął niedokończoną misję Mojżesza.

Problem w tym, że oczekujemy od Boga działania, ale nie chcemy, by miał władzę. "Boże, pomóż, ale nie ingeruj w moje postępowanie, nie przeszkadzaj mi postępować po swojemu" - mówimy.

Badacze z Uniwersytetu Hebrajskiego w Jerozolimie, którzy od ponad pół wieku pracują nad mało znanym Projektem Biblijnym - krytycznym wydaniem Starego Testamentu - odkryli nieścisłości w różnych wersjach tekstu biblijnego.

W Piśmie Świętym mamy pocałunki przyjaciół, zakochanych, jako wyraz zdrady, a także pocałunek pokoju, którym obdarowywali się pierwsi chrześcijanie.

Sychem, obecnie Nablus, jest szczególnym punktem na mapie Ziemi Świętej, bo to przecież niemal dokładny geograficzny środek krainy, którą Izraelici mieli wziąć w posiadanie.

W Biblii znajdujemy wiele paradoksalnych wypowiedzi o ubóstwie i ubogich. Stary Testament zna biedę, która jest znakiem grzechu i przekleństwa w przeciwieństwie do dobrobytu: Szczęśliwy mąż, który się boi Pana [...]. Dobrobyt i bogactwo będą w jego domu...(Ps 112, 1. 3). Autor Księgi Przysłów prosi o to, by nie popadł w nędzę i z biedy nie począł kraść i imię Boga znieważać (por. Prz 30, 9). Jednocześnie starotestamentalna nauka pełna jest wezwań w obronie przybysza, sieroty i wdowy - trzech podstawowych kategorii ludzi ubogich.

Ewangeliści rzadko nam mówią o konkretnych sytuacjach, w których modlił się Jezus. Z tych nielicznych opisów wiele jednak możemy się uczyć.

Na fakt przeżywania w modlitwie kontemplacyjnej zarówno uniesień, związanych z doświadczeniem piękna Boga jak i poczucia niegodności, spowodowanego naszą słabością zwrócił uwagę Benedykt XVI podczas dzisiejszej audiencji ogólnej w Watykanie. Papież kontynuował rozważania na temat modlitwy w listach św. Pawła, zwracając uwagę na jego doświadczenie modlitwy kontemplacyjnej. W auli Pawła VI zebrało się według danych Prefektury Domu Papieskiego około 8 tys. wiernych.

Wyobraźmy sobie, że panu Kowalskiemu rodzi się syn, a on każe wpisać w dokumentach, że syn nazywa się Nowak. Czy nie osłupielibyśmy ze zdziwienia? Analogiczna sytuacja miała miejsce w domu Elżbiety i Zachariasza...

Mieszkanie w tajemnicy Boga można przyrównać do przytulenia się niemowlęcia do policzka matki. To poczucie bezpieczeństwa przy Bogu pełnym ojcowskich i matczynych uczuć - pisze Anselm Grün OSB.

Każdy z nas, wierzących w Chrystusa, spotkał na swojej drodze "własnego" Jana Chrzciciela, czyli kogoś, kto wskazał na Jezusa i powiedział: "To jest Bóg". Dobrze, jeśli uwierzyliśmy tej informacji.

Wierność ciągle jest (dziś może bardziej niż kiedykolwiek) "towarem deficytowym". A szkoda, bo jest ona niezbędna dla normalnego rozwoju człowieka. Rozwijamy się, gdy żyjemy w klimacie wierności i gdy sami wierności dochowujemy.

Zaraz po chrzcie w Jordanie, gdzie Pan Jezus uświęcił wodę, Duch wyprowadził Go na pustynię (Mk 1,12). Pustynia w tamtych czasach miała wiele znaczeń, także tych najgorszych, jako miejsce opuszczone przez Boga, miejsce demonów, pokusy i śmierci. Duch wyprowadził jednak Jezusa na pustynię aby i ten wrogi teren uświęcił swoją obecnością i swoim zwycięstwem. Na pustyni dochodzi bowiem do pierwszego starcia z szatanem. Starcia zwycięskiego, jak słyszymy w Ewangelii, dzięki któremu dowiadujemy się, że pokusy można jednak pokonać i że żadna z nich nie jest ponad siły człowieka.

Człowiek jest zdolny wymyślić dowolny argument usprawiedliwiający jego niewiarę w Boga. Takim argumentem może być niedostępność i "nadzwyczajność" Boga, ale także Jego wielka bliskość i "zwyczajność".

Tak jak dziś nie pamiętamy bólu własnych narodzin i jak pewnie nasze matki nie pamiętają bólu, który towarzyszył naszym narodzinom, tak w Niebie...

Dla wielu ludzi Biblia wydaje się za trudna i często nie wiedzą, jak się zabrać do jej lektury. Jednym z najstarszych sposobów czytania Pisma Świętego jest metoda zwana lectio divina. Zapraszamy do zapoznania się z jej metodą.

Będziemy wysłuchani przez Boga nie przez wzgląd na swoje wielomówstwo, ale wtedy, gdy nasza modlitwa będzie zintegrowana z życiem.

Dnia 11 października 2012 r. w 50. rocznicę otwarcia Soboru Watykańskiego II rozpocznie się w całym Kościele katolickim Rok Wiary. Potrwa on do 24 listopada 2013 r. - do uroczystości Chrystusa Króla Wszechświata. Ten czas ma się przyczynić do nawrócenia do Jezusa i do odkrycia wiary, aby wszyscy członkowie Kościoła stali się w dzisiejszym świecie wiarygodnymi i radosnymi świadkami zmartwychwstałego Pana, oraz żeby zdobyli zdolność pokazania wielu poszukującym "bramy wiary".

Życie wieczne to znajomość Jezusa. Chodzi tu jednak o znajomość w znaczeniu biblijnym, a więc nie tylko o zdobycie odpowiedniej ilości informacji, ale o...

Przysłowie mówi: "Jak cię widzą, tak cię piszą". Ale nie osiąga się zbawienia w oparciu o to "jak nas piszą". O zbawieniu decyduje stan naszego serca...

{{ article.description }}