#wielki post 2011

Tak jak do usłyszenia dźwięku potrzebna jest cisza, a do dostrzeżenia światła ciemność, tak też do doświadczenia pełni życia wydaje się potrzebna śmierć. Może więc w Wielkim Poście, który prowadzi nas do pogłębienia tajemnicy zmartwychwstania, powinniśmy się zastanowić nad tajemnicą cierpienia i śmierci?

Katolicy żywią różne opinie na temat Wielkiego Postu. Jednak chyba najbardziej rozpowszechnione jest przekonanie, że w tym czasie Kościół oczekuje od swoich członków podjęcia jakiejś formy wyrzeczenia.

Wielki Post, który prowadzi nas do świętowania Wielkiej Nocy, jest dla Kościoła drogocennym i ważnym okresem liturgicznym, dlatego z radością kieruję do was słowo, aby był on przeżywany z należnym zaangażowaniem.

Zaprzeczanie możliwości utraty zbawienia jest po części zrozumiałe. Po prostu perspektywa tak niebywałej i nieodwołalnej kary źle się nam kojarzy i wydaje się nie pasować do obrazu miłosiernego Boga. Niebagatelną rolę odgrywa też przemilczanie tego niewygodnego tematu.

W Piśmie św. miejsce akcji odgrywa znaczną, najczęściej symboliczną rolę. Tuż przed pojmaniem Jezus modli się w Ogrodzie Oliwnym. Nie w świątyni, w synagodze lub na wierzchołku góry. Czym jest ogród w Piśmie św.?

Męka i Zmartwychwstanie Chrystusa jest sercem Ewangelii i wiary chrześcijańskiej. Dlatego rozważanie Pasji Jezusa nie powinno sprowadzać się jedynie do rzewliwego opłakania cierpiącego Mistrza - rozpoczynamy dwutygodniowe "Rekolekcje z Chrystusem cierpiącym"

Zapewne wszyscy, i niejeden raz, zastanawialiśmy się nad sensem życia. Najczęściej do pytań o sens życia skłania nas wielkie cierpienie – osobiste lub drogich nam osób. Także w pomyślności szukamy klucza, otwierającego drzwi do sensu i nadziei na trwały pokój i radość.

W dominikańskim duszpasterstwie w Krakowie młodzież proponuje, aby, poszcząc, wyjąć z szafy najlepsze ubrania i włożyć je na siebie. Nie o takim ubraniu mówi Ewangelia. Czy dominikańscy duszpasterze nie ulegli zbytnio retoryce reklamy, troszcząc się o strój dla ciała, zamiast zachęcić do przyodziania duszy?

Nie chciejmy być tacy sami. Uczmy się zachwycać człowiekiem, który myśli inaczej niż my. Dołóżmy wszelkich starań, by różnić się między sobą i aby różnić się mocno i pięknie - komentarz Wojciecha Żmudzińskiego SJ do listu biskupów na Wielki Post 2011.

Drodzy Bracia i Siostry w Chrystusie! Dnia 1 maja tego roku będziemy przeżywać ważne i radosne wydarzenie. Będzie nim beatyfikacja Ojca Świętego Jana Pawła II, który przewodził Kościołowi powszechnemu i umacniał nas w wierze przez ponad dwadzieścia sześć lat.

Najlepszym lekarstwem na zabiegane życie jest wizyta na cmentarzu. Tam niczym popsute zabawki leżą obok siebie bogaci i biedni, wierzący i niewierzący, święci i bluźniercy. Zanim w proch się obrócą.

Benedykt XVI powiedział wiernym w Watykanie, że rozpoczynający się w Środę Popielcową Wielki Post jest nie tylko "wstrzemięźliwością przed jedzeniem, ale obejmuje też wyrzeczenia na rzecz bardziej umiarkowanego życia" i "powstrzymywanie się przed złem".

Chcemy, żeby nasza inicjatywa była miejscem spotkania dwóch światopoglądów - osób niewierzących i chrześcijan. Stąd też wzięła się nazwa: Prawdopodobnie pierwsze rekolekcje dla niewierzących. „Prawdopodobnie pierwsze” - bo nigdy nie słyszałem o takowych.

{{ article.description }}