#wielki post 2013

"Jesteśmy poddawani ogromnej presji, której celem jest wyrzeczenie się Dekalogu i przykazań miłości Boga i bliźniego" - napisał abp Marek Jędraszewski w liście pasterskim na Wielki Post.

Dziś o modlitwie, lecz nie o modlitwie tak w ogóle, ale o modlitwie jako pewnej praktyce na wielki post. Modlić się trzeba zawsze, nie tylko w wielkim poście, bo to od modlitwy zależy nasza wiara. Ojcowie Kościoła mawiali, że kto trzy dni z rzędu się nie modli, ryzykuje wiarę. Ale modlitwa w wielkim poście ma charakter szczególny. Ma ona być intensywniejsza i dłuższa niż zwykle.

Dzisiejsza Ewangelia to taki pokaz walki w wykonaniu Pana Jezusa. Przybliża się do niego kusiciel i proponuje mu trzy różne pokusy... mówi: Wystaw Boga na próbę, zaatakuj. A Jezus rozprawia się z nim jak bokser, wyprowadza kontratak nie czekając, aż tamten się zorientuje...

W dzisiejszym odcinku sporo rymów: wysokości, kości, w gości… Ale przede wszystkim o tym czy musimy wyprasować nasz życiorys i od czego tak naprawdę zaczyna się Wielki Post.

Post jest jednym z trzech środków, które zaleca nam Pismo święte na ten czas czterdziestodniowego przygotowania do Wielkanocy. Post odnosi się do ciała. Ma on odsłonić słabości naszego ciała i tego, co z ciałem związane.

Dusza, smucąc się, szuka Boga żywego, a nie czegoś tam, jakiejś namiastki. Po utracie Pana - czy to zawinionej, czy też przez Boga tajemniczo zadanej - zawsze potrzeba nam trzeźwej analizy i zrozumienia tego, co się właściwie dzieje, gdy nie ma Pana z nami!

- Aby prawda o rodzinie, jako związku kobiety i mężczyzny, zwyciężała w naszej Ojczyźnie - taka jest główna intencja Akademickiej Sztafety Postnej zaproponowanej przez Duszpasterstwo Akademickie Archidiecezji Częstochowskiej.

Dziś lektury są rewolucyjne. Nie wiem czy Izajasz oglądał filmy szpiegowskie albo kino akcji, ale zobaczcie, co nam dziś proponuje...

Nade wszystko skutkiem dobrego postu ma być "pogoda ducha i umysłu". Jeśli jej brakuje, to prawdopodobnie człowiek rozminął się z właściwą miarą lub kieruje się niewłaściwymi intencjami.

Dziś Słowo Boże jest niesamowicie mocne. Naród wybrany skarży się na Boga: «Czemu pościliśmy, a Ty nie wejrzałeś? Umartwialiśmy siebie, a Tyś tego nie uznał?».

II Sobór Watykański był głównym tematem tradycyjnego spotkania Benedykta XVI z duchowieństwem diecezji rzymskiej na początku Wielkiego Postu. W watykańskiej Auli Pawła VI Benedykt XVI w trwającym ponad 45 min. improwizowanym przemówieniu zapewnił, że po ustąpieniu z urzędu będzie towarzyszył klerowi rzymskiemu swoją modlitwą.

Już w samym sposobie zanoszenia Ewangelii tkwi Ewangelia...

Ewangelia wprowadzająca nas w wielki post mówi o trzech środkach, które daje nam Kościół, aby uczynić owocnym nasz Wielki Post: to post, modlitwa i jałmużna. Wszystkie trzy powiązane są ze sobą bardzo ściśle.

Benedykt XVI spotkał się dziś z wiernymi po raz pierwszy od ogłoszenia decyzji o swej rezygnacji. Wyznał, że w tych dniach niemal fizycznie czuł moc modlitwy kierowanej w jego intencji. Poprosił też o modlitwę w swej intencji i za przyszłego Papieża. Mówimy o ostatniej wielkiej liturgii tego pontyfikatu, jaką była popołudniowa Eucharystia sprawowana przez Papieża z okazji Środy Popielcowej oraz o porannym spotkaniu z pielgrzymami na audiencji generalnej. Przedstawimy też kalendarz najważniejszych wydarzeń ostatnich piętnastu dni pontyfikatu.

Na początek wybraliśmy takie strasznie ciemne miejsce i dość tajemnicze...

Wielki post brzmi groźnie, nie tylko post, ale przy tym jeszcze wielki. Już sam słowo "Post" jest dziś niepopularne, a co dopiero "wielki post". Jest więc zagrożenie, że nas już sama nazwa wystraszy, albo każe się ukryć za tradycjami i nie dokona się w nas nic z tego, co Pan Bóg dla nas na ten czas zamierzył.

"W naszej epoce coraz silniejszy jest wpływ sekularyzmu, a z drugiej strony powszechnie odczuwa się potrzebę spotkania z Bogiem. Oby więc nie zabrakło dziś możliwości dawania miejsca intensywnemu słuchaniu Słowa w ciszy i modlitwie" (Benedykt XVI).

W Wielkim Poście mamy przez czterdzieści dni pogłębiać swoją relację z Bogiem - wchodzić głębiej w nurt Bożego życia. Mamy okazję odbycia miesiąca miodowego z Bogiem.

{{ article.description }}